Με την σκέψη μου στη Θεσσαλία και στις πληγές που άφησε πίσω της η καταιγίδα “Elias”, καθώς και στις καταστροφικές φωτιές που προηγήθηκαν σε Ρόδο, Πάρνηθα και Έβρο, θυμήθηκα το ρητό «το τέλος είναι μόνο η αρχή», το οποίο νομίζω ότι αφορά εάν όχι τα πάντα σίγουρα τα περισσότερα γεγονότα της ζωής.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, ακόμη και μέσα στις ανθρώπινες τραγωδίες που βιώνουμε ο καθένας ξεχωριστά - άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο - καλούμαστε να βρούμε τη δύναμη για να αρχίσουμε και πάλι.
Ίσως με αυτόν τον τρόπο να γεννηθεί κάτι καλύτερο.
Επιστρατεύοντας και αναζητώντας τη σοφία μέσα μας, μπορούμε να μάθουμε περισσότερα και να εξελιχθούμε.

Έτσι και στα επαγγελματικά νέα, κατά το τέλος της καλοκαιρινής περιόδου (με τα επίσημα στοιχεία να μιλάνε για αύξηση της προσέλευσης τουριστών και εσόδων), θα πρέπει να αρχίσουμε τις προετοιμασίες για την γιορτινή περίοδο των Χριστουγέννων, μια νέα ευχάριστη περίοδο που μπορεί να δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες και γιατί όχι να αρχίσει να κλείνει μικρές πληγές.

Ταυτόχρονα, με τις νέες εξελίξεις του πολέμου στη μέση ανατολή, αυτού του θλιβερότατου γεγονότος, που εύλογα έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον όλων μας, αναρωτιέμαι – χωρίς να έχω όλες τις απαραίτητες γνώσεις ή την ενημέρωση – μήπως υπάρχουν πράγματι κάποιοι που δεν θέλουν να έχει ησυχία ο πλανήτης;
Και έτσι στο βωμό των όποιων συμφερόντων, πάλι θα πρέπει οι άμαχοι να χάνουν τη ζωή τους;

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης