Βγήκαμε από έναν δύσκολο εμπορικά χειμώνα, με τους περισσότερους από τους καταστηματάρχες να μην έμειναν ικανοποιημένοι από την εορταστική περίοδο που πέρασε. Κάτι τέτοιο άραγε συνέβη επειδή η ακρίβεια σε όλα τα είδη έχει χτυπήσει «κόκκινο»; Επειδή η αγοραστική δύναμη του καταναλωτή όλο και μειώνεται; Μήπως επειδή υπάρχει η πεποίθηση ότι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι; Ή, ακόμη, λόγω ενός συνδυασμού όλων των παραπάνω;
Ωστόσο, όποια και αν είναι η απάντηση, σημασία έχει ότι πλέον όλα τα βλέμματα του κλάδου είναι στραμμένα στην τουριστική αγορά.
Όμως η αργυροχρυσοχοΐα δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφορά μόνο την τουριστική περίοδο. Πως λοιπόν θα μπορούσε να έρθει ανάπτυξη και στις υπόλοιπες ηπειρωτικές περιοχές που δεν έχουν προσέλευση τουριστών; Δεν θα πρέπει να είναι και αυτό ένα ζήτημα που αξίζει να συζητιέται; Εμείς από την πλευρά μας θα προσπαθούμε συνέχεια να το υπενθυμίζουμε.

Πολλές φορές έχουμε αναφέρει ότι το κόσμημα θα πρέπει να αρχίσει να διαφημίζεται, και ναι καλές είναι οι μεμονωμένες προσπάθειες από κάποιες εμπορικές επιχειρήσεις, αλλά τι θα γινόταν εάν μπορούσε να γίνει οργανωμένα και μεθοδικά;
Μήπως κάτι τέτοιο σιγά σιγά θα υπενθύμιζε στους Έλληνες καταναλωτές ότι η αγορά ενός κοσμήματος είτε για τον εαυτό μας είτε ως ένα πολύτιμο δώρο είναι μία όμορφη και με συναισθηματική αξία κίνηση;
Πόσο δύσκολο είναι να ξεκινήσει μια τέτοια προσπάθεια;

Θα συνεχίσουμε να ελπίζουμε σε αυτό και να το οραματιζόμαστε, υπενθυμίζοντας στους εαυτούς μας αλλά και στους άλλους όλα όσα μας βοηθούν να συνεχίζουμε και να εξελισσόμαστε.
Μέχρι όμως να έρθει εκείνη η στιγμή που όλοι προσδοκούμε, ας είμαστε αισιόδοξοι ότι θα επαληθευτούν τα πολύ καλά στοιχεία που ακούμε για την επερχόμενη τουριστική σεζόν και ας προσπαθήσουμε να την εκμεταλλευτούμε δημιουργώντας υποδομές και βάσεις για την ελληνική αργυροχρυσοχοΐα για τις επόμενες δεκαετίες που θα ακολουθήσουν.

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης