Image
Image
Image
Image

ΜΥΚΟΝΟΣ

Το νησί των ανέμων

H κάτασπρη ομορφιά της, η μοναδική κοσμικότητά της, ο φημισμένος επαγγελματικός τουρισμός της, η ευγένεια και η φιλοξενία των κατοίκων της, οι πολλές παραδεισένιες ακρογιαλιές της, τα διάσημα πανέμορφα σοκάκια της, είναι μόνο μερικούς από τους λόγους που καθιστούν αναγκαία την επίσκεψη στη Μύκονο, το νησί θρύλος των Κυκλάδων, που θα πρέπει κάθε ταξιδευτής να επισκεφτεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.

mykonos1

Η Μύκονος είναι το σταυροδρόμι των αγαθών, των ιδεών, των γεύσεων, της μόδας, της χωρίς όρια διασκέδασης. Εδώ και χρόνια, οι κάτοικοί της και όσοι δραστηριοποιούνται γύρω από τη βιομηχανία του τουρισμού στη νησί, τελειοποιούν την κάθε λεπτομέρεια, προκειμένου να προσφέρουν στον επισκέπτη αξέχαστες διακοπές. Έρωτας, τρέλες, κοσμικότητες, υπερβολές, ξέφρενη διασκέδαση, συμβιώνουν αρμονικά και διαχρονικά με την παράδοση, το κλασικό νησιώτικο χρώμα, την ποιότητα, τον πολιτισμό, την αυθεντικότητα.

Ανάμεσα στα καλντερίμια, δίπλα από τις εκκλησιές, πίσω από τα παραθυρόφυλλα, στις απέραντες αμμουδιές, στο αψεγάδιαστο λευκό των σπιτιών της, στη ζωντάνια της νύχτας, στην ομορφιά της κυκλαδίτικης παράδοσης, η Μύκονος καταφέρνει να κάνει κάθε στιγμή μοναδική.

mykonos2

Από τους μυθικούς Γίγαντες, στην πραγματική ηρωίδα Μαντώ Μαυρογένους

Ο κλασικός μύθος θέλει τους Γίγαντες, που εξόντωσε ο Ηρακλής κατά τη Γιγαντομαχία, θαμμένους κάτω από τους επιβλητικούς βραχώδεις σχηματισμούς της Μυκόνου. To όνομά της φαίνεται να δηλώνει το "σωρό λίθων" ή τον "πετρώδη τόπο". Κατά μία μεταγενέστερη παράδοση, το νησί συνδέεται με τον ήρωα Μύκονο, γιο του βασιλιά της Δήλου Άνιου, που ήταν με τη σειρά του γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Ροιούς- απογόνου του Διονύσου.
Κάρες και Φοίνικες λέγεται ότι ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της Μυκόνου, αλλά οι Ίωνες από την Αθήνα εγκαταστάθηκαν και κυριάρχησαν εδώ γύρω στο 1000 π.Χ., εκδιώκοντας τους προηγούμενους. Αναφέρεται ότι στο νησί υπήρχαν δύο πόλεις. Στάθμευσαν ο Δάτις κι ο Αρταφέρνης το 490 π.Χ. κι ότι ήταν μάλλον φτωχό, αν και γεωργικό. Λατρεύονταν εδώ κυρίως ο Διόνυσος, η Δήμητρα, ο Δίας, ο Απόλλων, ο Ποσειδώνας κι ο Ηρακλής, ενώ πέρασε από τα χέρια των Ρωμαίων σ’ εκείνα των Βυζαντινών, οι οποίοι εκτέλεσαν και έργα για την άμυνα, κατά των Αράβων πειρατών, τον 7ο αιώνα και κράτησαν το νησί μέχρι το τέλος του 12ου αιώνα.
Μετά τη θλιβερή κατάληξη της Δ΄ Σταυροφορίας σε βάρος του Βυζαντίου το 1204, το νησί παραχωρείται στους Ανδρέα και Ιερεμία Γκίζι (συγγενείς του Δόγη Δάνδολου), το 1292 φαίνεται να λεηλατείται από Καταλανούς και αφήνεται πάλι στον άμεσο έλεγχο των Βενετών, το 1390. Έκτοτε, απετέλεσε ενιαία ενετική εδαφική κτήση με την Τήνο. Κατά τη διάρκεια της επικυριαρχίας των Βενετών, καταστρέφεται από το Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα, ναύαρχο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, στα 1537.

mykonos3

Ο πληθυσμός της Μυκόνου (που κυμαίνεται κατά κανόνα τη νεώτερη περίοδο ανάμεσα στις 2.000 και τις 5.000 ψυχές) ενισχύθηκε, περισσότερες από μία φορές από πάροικους (από την Κρήτη ή τα κοντινότερα νησιά Νάξο, Φολέγανδρο, Σίκινο, Κίμωλο κ.λπ.), ύστερα από λιμούς και επιδημίες, ακολουθήματα των συχνών πολέμων, μέχρι τα τέλη του 18ου - αρχές του 19ου αιώνα. Το νησί, λόγω γεωγραφικής θέσεως, αναδεικνύεται σε σημαντικό σταθμό ανεφοδιασμού για τα ξένα εμπορικά πλοία. 
Οι Μυκονιάτες την ίδια περίοδο, θεωρούμενοι καλοί ναυτικοί, επιδόθηκαν βαθμιαία με επιτυχία στη ναυτιλία και το εμπόριο, έχοντας δοκιμαστεί προηγουμένως κατάλληλα και στην πειρατεία. Πολλοί συμμετείχαν ενεργά στην εξέγερση των νησιών, γνωστή ως 'Ορλωφικά' (1770 – 74), που κατέληξε ευτυχώς σε όφελος της Αικατερίνης Β΄ της Ρωσίας αλλά και των νησιωτών, μετά τις ευνοϊκές για το ελληνικό εμπόριο συνθήκες που διαμορφώθηκαν την αμέσως επόμενη περίοδο. 
Κατά την Επανάσταση του 1821, οι Μυκονιάτες οδηγημένοι από την ηρωίδα του νησιού Μαντώ Μαυρογένους (γόνο ισχυρής αριστοκρατικής οικογένειας και μεγαλωμένη στην Τεργέστη με τις ιδέες του Διαφωτισμού), αποκρούουν με ζήλο μια επίθεση μοίρας του Τουρκικού στόλου (1822) και συμμετέχουν στον απελευθερωτικό αγώνα με τέσσερα εξοπλισμένα πλοία.
Με το νέο ελληνικό κράτος, η Μύκονος βλέπει να αναγεννιέται μία δυναμική αστική και μικροαστική τάξη, που καλλιεργεί ιδιαίτερα τους δεσμούς της με τη νότια Ρωσσία (Οδησσός, πόλεις της Κριμαίας), την Ιταλία (Λιβόρνο) και τη Γαλλία (Μασσαλία), αλλά και με την Αλεξάνδρεια, τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, την ανερχόμενη Σύρο... Η πλήρης επικράτηση όμως της τεχνολογίας του ατμού (προς τα τέλη του 19ου αι.) και η διάνοιξη της Διώρυγας της Κορίνθου (1904) της αφαίρεσαν πολλή από τη δύναμή της ώστε, όλο και περισσότεροι Μυκονιάτες ξενιτεύονταν σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, κάποιοι στο εξωτερικό (Ρωσία μέχρι τον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο, ύστερα Η.Π.Α.) και περισσότεροι στα νέα αστικά κέντρα του εσωτερικού (Πειραιάς, Αθήνα). Δημογραφική ανάκαμψη θα παρατηρηθεί πάλι, μόνο αφού έλθει να δώσει απάντηση ο Τουρισμός (πρώτα οικονομικά 'σκιρτήματα' τη δεκαετία του '30), λίγες δεκαετίες αργότερα. 

mykonos4

Οι πιο «εκλεκτές» παραλίες

Άγιος Σώστης

Οι ψαγμένοι του νησιού διαλέγουν Άγιο Σώστη. Μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας νερό και καφέ γιατί δεν έχει τίποτα εκεί για να αγοράσεις. Έχει αρκετό περπάτημα μιας και αφήνετε το αμάξι ψηλά και κατεβαίνετε με τα πόδια μέχρι την παραλία. Αν φτάσετε ως εκεί, να φάτε οπωσδήποτε στο Kiki's. Μια ταβέρνα που δουλεύει χωρίς ρεύμα. Όλα στα κάρβουνα. Μόνο που πρέπει να κάτσεις στην ουρά για τραπέζι. Ούτε ο Abramovic δεν κλείνει τραπέζι εκεί.

mykonos5

Λία

Είναι αρκετά μακρινή αλλά είναι πολύ όμορφη και ήσυχη παραλία, γι' αυτό την προτιμούν και μεγαλύτεροι σε ηλικία και οικογένειες. Είναι λίγο βραχώδης και τα νερά της είναι πάντα παγωμένα μιας και είναι από τις πιο βορινές παραλίες του νησιού. Υπάρχει και καταδυτική σχολή στην παραλία γιατί έχει πολύ ωραίο βυθό στα ανοιχτά της.

mykonos6

Καλό Λιβάδι

Ιδανική για οικογένειες με παιδιά καθώς είναι η πιο ρηχή παραλία της Μυκόνου και η αμμουδιά της είναι υπέροχη. Διατίθενται μεγάλες ξαπλώστρες και σε ιδανική απόσταση η μία από την άλλη για να μην κολλάει ο ένας πάνω στον άλλο. Λίγο πιο πέρα, υπάρχουν watersports για όποιον θέλει. Είναι απέραντη η παραλία οπότε αν θες την ηρεμία σου, σίγουρα θα βρεις ένα μέρος να χαλαρώσεις.

mykonos7

Πάνορμος

Στην παραλία αυτή προσφέρονται… μαξιλάρες και ξαπλώστρες για αναπαυτική απόλαυη της θάλασσας.

mykonos8

Αγράρι

Είναι άγρια παραλία αλλά πολύ όμορφη. Έχει και βότσαλο και είναι πολύ βαθιά και απότομη παραλία. Δεν προσφέρεται για οικογένειες, οι οποίες όπως είναι φυσικό, την αποφεύγουν. Σε όποιον αρέσουν οι παραλίες με βαθιά νερά, ασφαλώς θα αποζημιωθεί. Καλό είναι βέβαια, να αποφύγετε να την επισκεφθείτε όταν έχει πολύ αέρα γιατί θα έχει σίγουρα κύμα.

mykonos9 

Ψαρού

Είναι η αγαπημένη παραλία πολλών celebrities αφού είναι η πιο κοσμική του νησιού. Όσι πάνε εκεί, συνήθως θέλουν τον… δουν. Ιούλιο και Αύγουστο η κατάσταση είναι απαγορευτική με τόσο κόσμο, αλλά τον Μάιο και τον Σεπτέμβριο είναι ιδανική. Όσο και να φυσάει ο αέρας στο νησί, στην Ψαρού κόβει πάντα.

mykonos10

Αξίζει να επισκεφθείτε

Φράγμα της Μαραθιάς

Το Φράγμα της Μαραθιάς στη Μύκονο κατασκευάστηκε στη βορειοδυτική πλευρά του Νησιού , σε ευθεία απόσταση από την Χώρα της Μυκόνου 4 km περίπου, επί του χειμάρρου Μαραθιά σε απόσταση 500 μ. περίπου από την θάλασσα. Σκοπός του έργου είναι η αξιοποίηση των επιφανειακών απορροών για την αντιμετώπιση των αναγκών σε νερό ύδρευσης αλλά και άρδευσης λόγω των αυξημένων αναγκών που παρουσιάζονται κατά τους θερινούς μήνες. 
 
Φράγμα Άνω Μεράς

Το φράγμα βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, σε ευθεία απόσταση από τη χώρα της Μυκόνου 10 km περίπου, επί του χειμάρρου Μαού Λαγκάδα σε απόσταση 600 m περίπου από τη θάλασσα. Σκοπός του έργου είναι η αξιοποίηση των επιφανειακών απορροών για την αντιμετώπιση των αναγκών σε νερό άρδευσης αλλά και ύδρευσης. Ο ταμιευτήρας του φράγματος έχει χωρητικότητα 1.000.000m3. 

Πώς θα φτάσετε

Με πλοίο από τον Πειραιά
Καθημερινά από τις 07:00 υπάρχουν επιβατηγά και οχηματαγωγά πλοία ή ταχύπλοα από το λιμάνι του Πειραιά που αναχωρούν για Μύκονο. Η Μύκονος απέχει 94 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά του Πειραιά. 
Η διαδρομή με το συμβατικό πλοίο είναι περίπου 5 ώρες και το συνηθέστερο δρομολόγιο είναι : Σύρο-Τήνο-Μύκονο. 
Η διαδρομή με ταχύπλοο είναι περίπου 3 ώρες με ποικιλία δρομολογίων. Τα ταχύπλοα επιστρέφουν αργά το απόγευμα στο Πειραιά και αναχωρούν και πάλι τις απογευματινές ώρες, 16:30-17:00.

Με πλοίο από Ραφήνα
Καθημερινά από τις 07:15 υπάρχουν επιβατηγά και οχηματαγωγά πλοία ή ταχύπλοα από το λιμάνι της Ραφήνας με κατεύθυνση τα νησιά Άνδρο, Τήνο και Μύκονο. Τα μικρά ταχύπλοα μεταφοράς μόνο επιβατών και όχι οχημάτων εκτελούν δύο δρομολόγια την ημέρα κατά τους θερινούς μήνες και σε λιγότερο από 2,5 ώρες μπορείτε να φτάσετε στο παλαιό λιμάνι της Μυκόνου. Η Μύκονος απέχει 74 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της Ραφήνας.
Μπορείτε να φτάσετε στη Ραφήνα με λεωφορείο του ΚΤΕΛ από το Πεδίο του Άρεως στην Αθήνα ή με ιδιωτικό αυτοκίνητο μέσω της Αττικής Οδού με κατεύθυνση προς Μαρκόπουλο, ακολουθώντας την έξοδο που αναγράφει προς Ραφήνα. Στη συνέχεια, οδηγείτε επί της Λεωφόρου Μαραθώνος έως ότου δείτε την πινακίδα προς Ραφήνα. 

Τοπικά έθιμα

Η μυκονιάτικη λούζα* 
Η μυκονιάτικη λούζα είναι ένας πολύ χαρακτηριστικός όσο και νόστιμος μεζές που συναγωνίζεται σε προτίμηση, για όσους ξέρουν από ελληνικές λιχουδιές, τα -περίφημα επίσης- λουκάνικα της Μυκόνου. 
Πρόκειται για ένα παραδοσιακό αλλαντικό που γίνεται από ντόπιο χοιρινό και περιλαμβάνει ολόκληρο το φιλέτο από τη ράχη του ζώου με το λίγο λίπος που το περιβάλλει. Αυτό, στεγνώνει και "ψήνεται" στο βοριά των αρχών του χειμώνα και τον ήλιο, ετοιμασμένο με αρκετό αλάτι, πιπέρι και άλλα μυρωδικά (θρύμπη). Αφού ωριμάσει η λούζα έτσι, διατηρείται για όσον καιρό θέλουμε στην κατάψυξη, για να μη χάσει τη δροσιά της στεγνώνοντας. 
Σερβίρεται ως εκλεκτός μεζές, κομμένη σε λεπτές φέτες που παίρνουν χρώμα σκούρο ροδοκόκκινο και αφήνουν στο στόμα όλη τη νοστιμιά και το πλούσιο άρωμά της. Πρόκειται για το 'ντελικατέσσεν' της μυκονιάτικης γαστρονομίας. 
Η μικρή λούζα που φτιάχνεται από τον άλλο ραχιαίο μύ του χοίρου -το "ψαρονέφρι"-, είναι ακόμα πιο τρυφερή και λέγεται "μπούμπουλο".
* Lonza, στον ιταλικό νότο. Στην Κύπρο, γνωστή ως "λούντζα".

mykonos11

Η κοπανιστή της Μυκόνου
Η κοπανιστή της Μυκόνου είναι ένα τυπικό, πολύ πικάντικο τυρί, που οι γευσιγνώστες εκτιμούν για την ξεχωριστή πιπεράτη νοστιμιά του. 
Συνοδεύει θαυμάσια το ούζο και κάθε δυνατό ελληνικό απεριτίφ, επάνω σε ψωμί ή -σύμφωνα με το μυκονιάτικο τρόπο- σε μουσκεμένο κρίθινο παξιμάδι, μαζί με ντομάτα ή αγγούρι. Μπορεί να αναμιχθεί και με βούτυρο ή άλλο άσπρο τυρί, προκειμένου να δώσει μια ελαφρύτερη γεύση, αλλά τότε το μείγμα δεν διατηρείται. 
Η κοπανιστή είναι το αποτέλεσμα μιάς ελεγχόμενης και επαναλαμβανόμενης ζύμωσης που γίνεται με τη φροντίδα του παραδοσιακού τυροκόμου, σε βάση ντόπιου ανάμικτου τυριού (αιγοπρόβειου), το οποίο αφού ωριμάσει, διατηρείται εύκολα μέσα σε πήλινο ή γυάλινο βάζο. 
Η παρασκευή της είναι γνωστή και στα άλλα κυκλαδονήσια, αλλά διαφέρει αισθητά από την κοπανιστή της Μυκόνου που θεωρείται μακράν ως η πλέον δυνατή και αρωματική.

 

Τεύχος 2 (για Ρωσία)