Το μεσαιωνικό σμαράγδι των Δωδεκανήσων
Πλώρη για να κατακτήσουν τη δεύτερη θέση στις αφίξεις ξένων τουριστών στη πανέμορφη Ρόδο έβαλαν φέτος οι Ρώσοι τουρίστες. Η δυναμική της ρωσικής αγοράς εκτιμάται ότι φέτος δίνει τονωτική ένεση στον τουρισμό του μεγαλύτερου νησιού των Δωδεκανήσων, καθώς φαίνεται ότι καλύπτει σε σημαντικό βαθμό τις απώλειες άλλων χωρών συμβάλλοντας στο θετικό πρόσημο που παρουσιάζει το πρώτο εξάμηνο η τουριστική κίνηση του νησιού.
Οι Ρώσοι δειλά- δειλά ξεκίνησαν τα τελευταία χρόνια να επιλέγουν τη Ρόδο για τις διακοπές τους και όπως αποδεικνύεται στην πορεία πλέον τη θεωρούν έναν από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς τους. Για του λόγου το αληθές, το πρώτο εξάμηνο του 2013 στο νησί αφίχθησαν συνολικά 96.590 Ρώσοι τουρίστες έναντι 55.936 το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2012 και 43.673 το 2011. Φέτος δηλαδή μέχρι και το τέλος Ιουλίου οι αφίξεις Ρώσων τουριστών αυξήθηκαν κατά 72,68% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2012 και 121,17% με το 2011.
Πάντως, όπως εκτιμάται από τους τουριστικούς παράγοντες του νησιού φέτος η Ρόδος θα «πλημμυρίσει» από Ρώσους τουρίστες καθώς αναμένεται να αφιχθούν συνολικά περισσότεροι από 220.000, σημειώνοντας δηλαδή αύξηση της τάξεως του 30% σε σχέση με πέρυσι. Την περσινή χρονιά ήρθαν στο νησί 166.230 τουρίστες από τη Ρωσία και 121.023 το 2011.
Αν οι Ρώσοι φέτος ξεπεράσουν τους 220.000 όπως εκτιμάται, τότε θα τερματίσουν δεύτεροι στις αφίξεις μετά τους Άγγλους και θα έχουν καταποντίσει στην τρίτη θέση τους Γερμανούς οι οποίοι όπως εκτιμάται δεν θα ξεπεράσουν τη φετινή χρονιά τους 210.000 τουρίστες στο νησί.
Να σημειωθεί, ότι φέτος οι οιωνοί από τη ρωσική αγορά για το νησί είναι θετικοί καθώς εκτιμάται, ότι φέτος θα είναι η η χρονιά τους.
Μάλιστα για φέτος οι touroperatorsαπό τη Ρωσία προγραμματίζουν περισσότερες πτήσεις προς τη Ρόδο και από τα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας αυτής και όχι μόνο από τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη.
Η Ρόδος αρέσει στους Ρώσους τουρίστες και αποτελεί τα τελευταία χρόνια έναν από τους δημοφιλείς προορισμούς της Ρωσίας. Την επιλέγουν για τον ήλιο τη θάλασσα της, τα αξιοθέατά της και τη γαστρονομία της, ενώ κατά την παραμονή τους στο νησί επιλέγουν τις μεγάλες πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες και αποτελούν την κινητήριο δύναμη της αγοράς της, τη δύσκολη αυτή περίοδο.
Για όσους ακόμα δεν έχουν αποφασίσει να γνωρίσουν από κοντά τα φυσικά κάλλη της Ρόδου, τους παρουσιάζουμε τις πιο όμορφες, τις διασημότερες και τις αθέατες πλευρές της.
Στο σταυροδρόμι δύο μεγάλων θαλάσσιων δρόμων
Το νησί της Ρόδου βρίσκεται στο σταυροδρόμι δυο μεγάλων θαλάσσιων διαδρομών της Μεσογείου, ανάμεσα στο Αιγαίο πέλαγος και των ακτών της Μέσης Ανατολής όπως είναι η Κύπρος και η Αίγυπτος. Ως σημείο συνάντησης τριών πολιτισμών, η Ρόδος έχει γνωρίσει πολλούς πολιτισμούς.
Μέσω της μακραίωνης της ιστορίας, όλοι οι διαφορετικοί λαοί που κατοίκησαν στη Ρόδο έχουν αφήσει το σημάδι τους σε όλες τις πλευρές του πολιτισμού του νησιού: στην τέχνη, τη γλώσσα, την αρχιτεκτονική. Η στρατηγική του θέση απέφερε στο νησί μεγάλο πλούτο και κατέστησε την πόλη της Ρόδου μια από τις εξέχουσες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας.
Η Ρόδος είναι το μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου. Η πρωτεύουσα του νησιού βρίσκεται στο βόρειο άκρο του και αποτελεί την πρωτεύουσα του νομού έχοντας στο κέντρο της την Μεσαιωνική Πόλη. Το 1988, η Μεσαιωνική Πόλη αναγνωρίστηκε ως Πόλη Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η Μεσαιωνική Πόλη είναι μείγμα διαφορετικών αρχιτεκτονικών από διάφορες ιστορικές περιόδους με δεσπόζουσα την περίοδο της παραμονής στο νησί του τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη καθώς και αυτής των Οθωμανών. Σήμερα, αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της σύγχρονης πόλης όπου αναπτύσσονται εμπορικές, τουριστικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες ενώ περιλαμβάνει και κατοικήσιμες περιοχές.
H μεσαιωνική πόλη
Ακούγοντας τις λέξεις Μεσαιωνική Πόλη ή Καστροπολιτεία, στο μυαλό μας έρχονται αυτομάτως εικόνες ερειπίων ενώ όταν βρεθούμε εκεί, αυτόπτες μάρτυρες, χρειάζεται να κλείσουμε τα μάτια προκειμένου να «μυρίσουμε» το παλιό άρωμα και να μπορέσουμε να δώσουμε «ζωή» στα φαντάσματα που παίζουν κρυφτό στις επάλξεις και στις πολεμίστρες. Όλα αυτά όμως συμβαίνουν αλλού, όχι στη Ρόδο, το Νησί των Ιπποτών…
Εδώ υπάρχει μια ολοζώντανη Μεσαιωνική Πόλη, που μέσα από τα τείχη της αναπνέουν, κατοικούν και εργάζονται περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι, χωρίς να υπολογίσουμε τους χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Ένα μεσαιωνικό μνημείο, δυτικοευρωπαϊκού υστερογοτθικού ρυθμού –με πολλά στοιχεία της ιταλικής αναγεννησιακής τεχνοτροπίας να εμφανίζονται στα τέλη του 15ου αιώνα καθώς και στοιχεία ντόπιας αρχιτεκτονικής- από τα ελάχιστα που υπάρχουν πλέον στην Ευρώπη, αναπόσπαστο πλέον μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, που προστατεύεται από την UNESCO.
Περπατώντας στα λιθόστρωτα δρομάκια της οι μόνοι που μπορούν να σε κρατήσουν ίσως στο παρόν είναι οι υπόλοιποι επισκέπτες που την περιδιαβαίνουν δίπλα σου ή μπροστά σου. Λίγο αν ονειροπολήσεις και ξεχαστείς σίγουρα θα σκεφτείς για ποιο λόγο δεν φορούν λαμπερές πανοπλίες και γιατί δεν ακούς τις οπλές των αλόγων, να βροντοχτυπούν.
Η Πόλη της Ρόδου ιδρύθηκε το 408 π.Χ. στην «Πανός άκρα», στη βόρεια μύτη του νησιού και ρυμοτομείται με το καλύτερο πολεοδομικό σύστημα όλων των εποχών, το Ιπποδάμειο. Η Παλιά Πόλη περιβάλλεται από πολύ καλοδιατηρημένα μεσαιωνικά αμυντικά τείχη του 14ου και 15ου αιώνα, μήκους περίπου πέντε χιλιομέτρων και πλάτους περίπου 12 μέτρων, με επάλξεις και πυργίσκους καθώς και τάφρο, πλάτους περίπου 30 μέτρων, με γέφυρες στις Πύλες. Διαθέτει 11 Πύλες από τις οποίες ξεχωρίζουν η Πύλη Ντ’ Αμπουάζ και η Θαλασσινή Πύλη ή Πύλη του Λιμανιού. Οι υπόλοιπες είναι: Πύλη Μουσείου, Πύλη Αρνάλδου, Πύλη Ταρσανά, Πύλη Ελευθερίας, Πύλη Αγίου Αθανασίου, Πύλη Ακάντιας, Πύλη Παναγίας ,Πύλη της Αγίας Αικατερίνης και Πύλη Αγίου Ιωάννη ή Κοσκινού. Η τελευταία ονομάζεται και Κόκκινη Πόρτα, καθώς, όπως λέει η παράδοση στην Πύλη αυτοί σφαγιάστηκαν πολλοί χριστιανοί κατά τη διάρκεια της Άλωσης της πόλης το 1522 από τους Τούρκους.
Η Παλιά Πόλη κτίστηκε από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη ή απλά Ιωαννίτες Ιππότες, που έφτασαν στη Ρόδο τον 13ο αιώνα, μετά την εκδίωξή τους από τους Αγίους Τόπους, όταν πια η Ιερουσαλήμ έπεσε στα χέρια του Σαλαντίν. Οι Ιωαννίτες αφού κατάφεραν να αποσπάσουν την έγκριση του Πάπα, κατέλαβαν τη Ρόδο, ενώ νωρίτερα είχαν κάνει ένα μικρό πέρασμα από την Κύπρο, όπου ο βασιλιάς τους είχε παραχωρήσει τη Λεμεσό. Οι Ιωαννίτες της Ρόδου ήταν οργανωμένοι σε επτά διαφορετικές «Γλώσσες» -Languesή Tongues-, αυτές της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Προβηγκίας, της Ωβέρνης, της Ιταλίας, Ισπανίας και της Αγγλίας ενώ το έμβλημα τους ήταν ο «σταυρός της Αμάλφης», ο οποίος αργότερα μετονομάστηκε σε «σταυρό της Μάλτας», όταν οι Ιωαννίτες κατέφυγαν σ’ αυτό το νησί της Μεσογείου, μετά την κατάκτηση της Ρόδου από τους Οθωμανούς, το 16ο αιώνα..
Το εντυπωσιακό Κάστρο των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη ή Ιπποτών της Ρόδου πλέον βρίσκεται στη ΒΔ πλευρά του κάστρου της Παλιάς Μεσαιωνικής Πόλης, το επονομαζόμενο, κατά τα χρόνια της Ιπποτοκρατίας (1309-1522), Κολλάκιο ή Chateu. Το Κολλάκιο περιελάμβανε τα Καταλύματα των Γλωσσών, δηλαδή τα καταλύματα των διαφορετικών εθνών ή εθνοτήτων, το νοσοκομείο, τις κατοικίες των ιπποτών, την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη και το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Χωριζόταν από το πολύ μεγαλύτερο νότιο τμήμα, τη Χώρα ή Μπούργκο με ένα εσωτερικό τείχος ενώ τα δύο μέρη ένωνε μία πύλη. Στη Χώρα διέμενε και εργαζόταν ο ντόπιος πληθυσμός, δηλ. οι Έλληνες, οι εβραίοι και οι Λατίνοι.
Η περιπλάνηση σας στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης θα σας φέρει μπροστά στην Οδό των Ιπποτών, που είναι χτισμένη πάνω σε δρόμο της αρχαίας πόλης. Πρόκειται για την κεντρική οδό της Παλιάς Πόλης, πλάτους 6 μέτρων, όπου θα συναντήσετε και τα περισσότερα μεσαιωνικά κτίρια. Εδώ βρίσκονται και τα καταλύματα των διαφόρων εθνοτήτων του τάγματος ή «Γλωσσών», με πιο εντυπωσιακό το Γαλλικό Κατάλυμα, την πρόσοψη του οποίου κοσμεί ο θυρεός του Μεγάλου Μάγιστρου.
Το 1522 μετά από αρκετές αποτυχημένες απόπειρες τελικά η Πόλη της Ρόδου πέφτει στα χέρια των Οθωμανών και ξεκινά η περίοδος της Τουρκοκρατίας (1522-1912). Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου μετατρέπεται σε φυλακή, το Νοσοκομείο των Ιπποτών σε στρατώνα, ενώ την ίδια ώρα κτίζονται πολλά τζαμιά, με εντυπωσιακούς μιναρέδες αλλά και λουτρά. Οι Έλληνες δεν είχαν πλέον το δικαίωμα να κατοικούν εντός των τειχών. Όσοι διατηρούσαν καταστήματα και γενικά όσοι εργάζονταν μέσα σ’ αυτήν έπρεπε να την εγκαταλείψουν το ηλιοβασίλεμα.
Το 1912 ξεκινά μια νέα περίοδος για τη Ρόδο, όταν καταλαμβάνεται από τους Ιταλούς. Η περίοδος της Ιταλοκρατίας (1912-1948) είναι μια περίοδος ανάπτυξης αλλά και μεταμόρφωσης της πόλης. Οι Ιταλοί κατασκευάζονται καλαίσθητα κτίρια, αναδεικνύουν τους αρχαιολογικούς τόπους, διαμορφώνουν τους ελεύθερους χώρους, εντάσσουν νέες χρήσεις σε αναστηλωμένα μεσαιωνικά κτίσματα και κηρύσσουν περιμετρικά του τειχισμένου οικισμού, γύρω από τις οχυρώσεις και την τάφρο, μια μνημειακή ζώνη πρασίνου, συνολικής έκτασης 150 στρεμμάτων ενώ ξανακτίζουν το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, που είχε καταστραφεί σε μια έκρηξη πυριτιδαποθήκης, που βρισκόταν στα υπόγεια γειτονικής εκκλησίας, το 1856. Το έργο της αναστύλωσης, που ξεκίνησε το 1937 και ολοκληρώθηκε το 1940, στηρίχτηκε στα αρχικά σχέδια των Ιπποτών και παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές αλλοιώσεις παρόλα αυτά δεν παύει να είναι ένα συγκλονιστικό μνημείο..
Άλλα σημαντικά αξιοθέατα της Παλιάς Πόλης η οποία εκτός από μεσαιωνικά μνημεία, φιλοξενεί ένα ολόκληρο μωσαϊκό αρχαίων, βυζαντινών, οθωμανικών αλλά ιταλικών μνημείων είναι ο Ναός της Αφροδίτης, το Νοσοκομείο των Ιπποτών, όπου στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βυζαντινό Μουσείο, η Οπλοθήκη, το Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών, το Τζαμί του Σουλεϊμάν και το Μέγαρο της Καστελλανίας.
Η Παλιά Πόλη δεν προσφέρετε ωστόσο μόνο για ρομαντικούς περιπάτους. Πρόκειται όπως είπαμε για μια ολοζώντανη Πολιτεία, που κατακλύζεται -πάντα με σεβασμό στην παράδοση, καθώς απαγορεύεται οποιαδήποτε ρημοτομική επέμβαση- από κάθε είδους εμπορικά μαγαζιά, εστιατόρια, ταβέρνες ενώ η νυχτερινή της ζωή είναι παροιμιώδης.
Το Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων ή Καστέλο
Στο ψηλότερο σημείο του Κάστρου των Ιπποτών βρίσκεται το εντυπωσιακό Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων, ο επιβλητικός όγκος του οποίου, μαγνητίζει τα βλέμματα απ’ όποιο σημείο κι αν το κοιτάξεις, καθώς δεσπόζει πάνω στην Παλιά Πόλη της Ρόδου.
Το Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων ή Καστέλο βρίσκεται στη ΒΔ πλευρά του κάστρου, στο τέλος της Οδού των Ιπποτών, που αποτελεί τον πιο σημαντικό δρόμο της Παλιάς Πόλης αλλά και τον πλέον καλοδιατηρημένο λιθόστρωτο μεσαιωνικό δρόμο στην Ευρώπη, με μήκος 200 μέτρα και πλάτος έξι, ο οποίος έχει χαραχτεί πάνω στην αρχαία οδό που οδηγούσε στην Ακρόπολη του Κάστρου.
Το Καστέλο θεμελιώθηκε στα τέλη του 7ου αιώνα μ.Χ. από τους Βυζαντινούς και αποτελούσε την Ακρόπολη του Φρουρίου. Ο θρύλος θέλει να έχει χτιστεί πάνω στα θεμέλια του ναού του θεού Ήλιου
Οι Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη ή Ιωαννίτες Ιππότες μετά την κατάληψη της Ρόδου το 1309 το ανακατασκεύασαν προκειμένου να γίνει η επίσημη κατοικία του εκάστοτε Μεγάλου Μάγιστρου του τάγματος τους. Εκτός όμως από ανάκτορο αποτελούσε και διοικητικό κέντρο του ιπποτικού κράτους αλλά και φρούριο, καθώς η ισχυρή του οχύρωση πρόσφερε πολλές φορές την προστασία του στον ντόπιο πληθυσμό κατά τη διάρκεια των αλλεπάλληλων εισβολών από τους πολυάριθμους εχθρούς, που επιβουλεύονταν τη Ρόδο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην πολιορκία των Τούρκων το 1522, όταν πλέον αλώθηκε η Ρόδος, παρέμεινε σχεδόν ανέπαφο χάρη στην εξαιρετική του κατασκευή.
Το Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων είναι ένα ορθογώνιο επιβλητικό κτίριο βγαλμένο θαρρείς από τις ζωγραφιές των παιδικών παραμυθιών. Οι διαστάσεις του είναι 80Χ75 μ. και είναι χτισμένο γύρω από μια μεγάλη εσωτερική αυλή με διαστάσεις 50Χ40 μ. Στο ισόγειο υπήρχαν οι βοηθητικοί χώροι, οι κουζίνες, οι αποθήκες και οι στάβλοι ενώ στον πάνω όροφο υπήρχαν οι επίσημες αίθουσες, η μεγάλη αίθουσα του Συμβουλίου, η τραπεζαρία και τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του Μεγάλου Μαγίστρου, γνωστά με την ονομασία «Μαργαρίτες». Η είσοδος του Παλατιού είναι εντυπωσιακή και την κοσμούν δύο επιβλητικοί ημικυκλικοί πύργοι με επάλξεις καθώς και ο θυρεός του Μεγάλου Μαγίστρου.
Το Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων άντεξε σχεδόν σ’ όλες τι επιθέσεις των εχθρών αλλά έπεσε σε μαρασμό κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας (1522-1912), όταν οι κατακτητές το μετέτρεψαν σε φυλακή κι αργότερα το άφησαν να ρημάξει.
Η ιστορία όμως του επεφύλασσε ακόμη χειρότερη μοίρα. Το έτος 1865 καταστράφηκε σχεδόν συθέμελα όταν ανατινάχτηκε μια πυριτιδαποθήκη, που βρισκόταν στα υπόγεια του διπλανού ναού του Αγίου Ιωάννη. Όρθιοι έμειναν μόνο οι πύργοι της εισόδου.
Το Παλάτι γνώρισε νέες δόξες όταν κατά τη διάρκεια της Ιταλοκρατίας στα Δωδεκάνησα (1912-1948) ο Ιταλός διοικητής Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκι (CesareMariaDeVecchi) αποφάσισε να το ανακατασκευάσει με βάσει τα αρχικά σχέδια που κατάφεραν να ανακαλύψουν και να το μετατρέψουν σε επίσημη κατοικία του εκάστοτε Ιταλού Διοικητή αλλά και θερινό ανάκτορο για τον Ιταλό βασιλιά Βιτόριο Εμανουέλε τον Γ΄ και αργότερα τον Μπενίτο Μουσολίνι.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα μωσαϊκά πατώματά του που είναι στρωμένα με ψηφιδωτά, αρχαίας, ρωμαϊκής και βυζαντινής τεχνοτροπίας, τα οποία έφεραν οι Ιταλοί από την Κω καθώς και η συλλογή επίπλων δυτικής τεχνοτροπίας του 16ου και 17ου αιώνα. Την εσωτερική αυλή κοσμούν πολλά αγάλματα της ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου ενώ ξεχωρίζουν οι αίθουσες αναμονής, υποδοχής, μουσικής, χορού και η αίθουσα του ψηφιδωτού της Μέδουσας.
Στις αίθουσες του ισογείου παρουσιάζονται σήμερα μόνιμες εκθέσεις. Η μία βρίσκεται σε αίθουσα της βορινής πλευράς του παλατιού και η δεύτερη σε αίθουσα της νοτιοδυτικής πλευράς και τα θέματά τους είναι παρμένα από την πόλη της Ρόδου από την ίδρυσή της έως και το 1522.
Στη θέση που βρίσκεται το παλάτι, σύμφωνα με τις ενδείξεις που υπάρχουν ήταν κτισμένο το αρχαίο ιερό του Ήλιου. Επίσης στο ίδιο σημείο βρισκόταν και η «Κάτω Ακρόπολη» της αρχαίας Ρόδου.
Νέα Πόλη
Στη νέα πόλη θα κάνετε βόλτες στο Μαντράκι με τις καφετέριες και τα επιβλητικά κτίρια της Ιταλοκρατίας, θα «χαζέψετε» στις βιτρίνες της Νέας Αγοράς, ενώ δεν πρέπει να χάσετε μια επίσκεψη στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης στις Εκατό Χουρμαδιές. Για όσους θέλουν να προκαλέσουν την τύχη τους, μπορούν να… τζογάρουν όσο και όπως θέλουν στο καζίνο που στεγάζεται στο παλιό Ξενοδοχείο των Ρόδων. Επίσης, απαραίτητη είναι και μια επίσκεψη στο Μόντε Σμιθ, όπου βρίσκεται η ακρόπολη της Ρόδου, αλλά και ένας περίπατος στο καταπράσινο πάρκο του Ροδινιού.
Φαληράκι
Το Φαληράκι προσφέρει μεγάλη ποικιλία επιλογών διασκέδασης που ικανοποιούν όλες τις προτιμήσεις. Η εντυπωσιακή νυχτερινή του ζωή είναι διάσημη σε όλο το νησί αφού καλύπτει όλες τις μουσικές απαιτήσεις και προτιμήσεις των επισκεπτών.
Το Φαληράκι μοιάζει με τεράστιο λούνα παρκ, όπου ένα αεικίνητο πλήθος διασκεδάζει μέρα και νύχτα. Το πρωί στη φημισμένη αμμουδιά με τις ριγέ ομπρέλες, το βράδυ στα φασαριόζικα στενά με τα πολύχρωμα φώτα νέον.
Η πιο ζωντανή περιοχή της Ρόδου εμφανίζει δύο όψεις: από τη μια, τα μεγάλα πολυτελή ξενοδοχεία με τις πριβέ πλαζ, από την άλλη το πολύβουο κέντρο του με τα κοσμηματοπωλεία, τα εστιατόρια (ιταλικά, ινδικά, κινέζικα, μεξικάνικα), τις καφετέριες και τα χορευτικά κλαμπ.
Κάθετη στη λεωφόρο, η οδός Ερμού, που καταλήγει στην παραλία, συγκεντρώνει τα περισσότερα μπαρ, καταστήματα νεανικών ρούχων, κοσμηματοπωλεία, φαστ φουντ, καθώς και εμπορικά κέντρα που στεγάζουν από ψιλικατζίδικα μέχρι club. Στο τέλος της Ερμού υπάρχει και το τρενάκι που κάνει το γύρο του οικισμού.
Νεροπαιχνίδια μέχρι τελικής πτώσεως στο εντυπωσιακό waterpark, κόντρες στην πίστα καρτ, skysurfer, bungeejumping, λούνα παρκ, μίνι football, clubsόλων των ειδών – μέχρι και livestripshow, είναι λίγα από όσα μπορείτε να απολαύσετε στο Φαληράκι και αν έχετε ακόμα δυνάμεις ένα βραδινό μπάνιο στην υπέροχη παραλία είναι ότι καλύτερο για να κλείσετε τη βραδιά σας.
Το ενυδρείο της Ρόδου
Στο βορειότερο σημείο του νησιού της Ρόδου, στην ευρύτερη περιοχή του Νιοχωρίου, κτισμένο σε μια αμμουδερή γλώσσα, που εκτείνεται προκλητικά μέσα στα βαθυγάλανα νερά, βρίσκεται το Ενυδρείο, όπου μπορεί κάποιος να θαυμάσει σπάνια είδη ψαριών και άλλα είδη της θαλάσσιας πανίδας. Πρόκειται για τον Πρώτο Υδροβιολογικό Σταθμό της Ρόδου και ανήκει στο Εθνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών.
Στις ειδικά διαμορφωμένες δεξαμενές, που είναι γεμάτες με θαλασσινό νερό και οι οποίες έχουν άριστη σήμανση, μπορεί να δει κανείς ανθόζωα, μαλάκια, γαστερόποδα, καβούρια, αχινούς, κεφαλόποδα καθώς και θαλάσσιες χελώνες, ενώ εξαιρετική είναι η ατμόσφαιρα που δημιουργούν ο εσωτερικός διάκοσμος, οι πέτρινοι τοίχοι και ο χαμηλός φωτισμός. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η συλλογή που φιλοξενείται στο ισόγειο του Ενυδρείου και περιλαμβάνει ταριχευμένα θαλάσσια θηλαστικά και μεγάλα ψάρια, όστρακα, κοράλλια, καθώς και ωκεανογραφικά όργανα.
Το Ενυδρείο της Ρόδου είναι ανοιχτό καθημερινά από 1η Απριλίου – 31 Οκτωβρίου: 9:00-20:30 και από 1η Νοεμβρίου – 31η Μαρτίου: 9:00-16:30
Η κοιλάδα των Πεταλούδων
Είναι ένας σπάνιος βιότοπος που φιλοξενεί την πεταλούδα PanaxiaQuadripunctariaπου κάνει την εμφάνισή της σε αυτό το μοναδικό φυσικό πάρκο στο διάστημα από τα μέσα Ιουνίου έως τα τέλη Σεπτεμβρίου. Κάποια από τα είδη που φιλοξενούνται στο πάρκο είναι ιδιαίτερα σπάνια και συναντώνται σε ελάχιστα μέρη σε ολόκληρο τον κόσμο.
Απέχει δώδεκα χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου κοντά στο χωριό Καλαμώνας. Διασχίζεται από το ποταμάκι Πελεκάνος. Ακολουθώντας τα ειδικά διαμορφωμένα μονοπάτια και τα ξύλινα γεφυράκια ανάμεσα στην απίστευτου κάλλους βλάστηση, τις λιμνούλες με τα νούφαρα, τους μικρούς καταρράκτες και τα γάργαρα νερά, απολαμβάνει ένα μοναδικό φυσικό φαινόμενο.
Στην είσοδο του μουσείου λειτουργεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Ρόδου, με εκθέματα που περιλαμβάνουν ενδημικά και σπάνια είδη της ευρύτερης περιοχής της Κοιλάδας.
Οι πιο όμορφες και δημοφιλείς παραλίες
Αγάθη
Αμμώδης παραλία, απάνεμη. Βρίσκεται ανατολικά της πόλης της Ρόδου, δίπλα από το Χαράκι και απέχει τριάντα οκτώ χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου και δέκα χιλιόμετρα από τη Λίνδο. Για να φτάσει κανείς σε αυτήν πρέπει να διανύσει έναν καλό χωματόδρομο δέκα χιλιομέτρων. Διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες.
Άγιος Παύλος
Με βότσαλα, άμμο και πεντακάθαρα πράσινα νερά. Βρίσκεται σ΄ έναν μικρό κόλπο με δύο μικρές αμμουδιές, πολύ κοντά στη Λίνδο και πενήντα χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου. Στη μία παραλία υπάρχουν ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνα ενώ η άλλη είναι ερημική και ενδείκνυται για όσους θέλουν να απολαύσουν το μπάνιο τους με ηρεμία.
Άντονυ Κουίν
Ιδανική για υποβρύχιες καταδύσεις λόγω της υποθαλάσσιας μορφολογίας της έγινε διάσημη από τα γυρίσματα της ταινίας «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» που γυρίστηκαν εκεί με πρωταγωνιστή το διάσημο ηθοποιό AnthonyQuinn. Περιβάλλεται από βράχια και διαθέτει πεντακάθαρα νερά. Διαθέτει μία μικρή προβλήτα που δίνει τη δυνατότητα σε σκάφη που την επισκέπτονται να αγκυροβολήσουν. Απέχει δέκα πέντε χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από την πόλη της Ρόδου και τρία χιλιόμετρα από το Φαληράκι. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».
Ασκληπιό
Κοντά στο χωριό Ασκληπιό, έχει καταγάλανα νερά και διακρίνεται για το δαντελένιο μήκος της. Απέχει από την πόλη της Ρόδου πενήντα χιλιόμετρα. Διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνα.
Αφάντου
Μεγάλη σε μήκος, με μικρά βότσαλα και άμμο και θάλασσα που βαθαίνει απότομα. Διαθέτει πολλά οργανωμένα σημεία, με ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού και απέχει από την πόλη της Ρόδου είκοσι δύο χιλιόμετρα και από το χωριό Αφάντου μόλις δύο χιλιόμετρα. Διαθέτει εγκαταστάσεις για beachvolleyκαι beachsoccer. Δίπλα της βρίσκεται το διάσημο GolfΑφάντου. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».
Βαγιές
Βρίσκεται τριάντα οκτώ χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου και πολύ κοντά στη Λίνδο. Διαθέτει χρυσή άμμο και γαλάζια νερά και δεν συγκαταλέγεται στις πολυσύχναστες παραλίες του νησιού. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».
Βλυχά
Αγαπημένη παραλία των ντόπιων κατοίκων. Η θάλασσα βαθαίνει αργά και για το λόγο αυτό προτιμάται κυρίως από οικογένειες. Απέχει από την πόλη της Ρόδου σαράντα επτά χιλιόμετρα και από τη Λίνδο τρία χιλιόμετρα. Διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες.
Γεννάδι
Μεγάλη σε έκταση παραλία με άμμο και ψιλό βότσαλο. Διαθέτει οργανωμένα και μη οργανωμένα σημεία. Βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του νησιού και απέχει από την πόλη της Ρόδου εξήντα τρία χιλιόμετρα.
Γλύστρα
Παραλία με ψιλή άμμο. Ήρεμη παραλία, διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνα. Απέχει πενήντα πέντε χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου.
Γλυφάδα
Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού. Απέχει από την πόλη της Ρόδου εβδομήντα χιλιόμετρα. Διαθέτει πράσινα κρυστάλλινα νερά και πεύκα που φτάνουν έως τα βράχια της θάλασσας.
Γούρνες
Κοσμοπολίτικη παραλία στην ανατολική ακτή του νησιού, με ομπρέλες, ξαπλώστρες και εστιατόριο. Απέχει δέκα περίπου χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου και τέσσερα από το Φαληράκι. Δίπλα από την παραλία Γούρνες υπάρχουν οι εξίσου διάσημες παραλίες του Νικόλα και η Όασις.
Έλλη
Θεωρείται ως η καλύτερη παραλία της Μεσογείου. Υποδέχεται κάθε χρόνο πλήθος επισκεπτών. Εκτείνεται κατά μήκος της πόλης και διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες.
Ιαλυσός
Είναι από τις πιο οργανωμένες του νησιού λόγω του ότι εκτείνεται κατά μήκος της λεωφόρου Ηρακλειδών όπου λειτουργούν μερικές από τις μεγαλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες του νησιού. Αποτελείται από βότσαλα και άμμο ενώ τα νερά βαθαίνουν απότομα. Η παραλία αυτή ενδείκνυται για τους λάτρεις του surfingκαθώς είναι ανοιχτή στους ανέμους. Απέχει από τη Ρόδο μόλις οκτώ χιλιόμετρα.
Ιξιά
Αποτελεί τη συνέχεια της παραλίας της Ρόδου. Οργανωμένη παραλία με εγκαταστάσεις θαλάσσιων σπορ και άνεμο που ευνοεί το surfing.
Κάλαθος
Μήκους τεσσάρων χιλιομέτρων με άμμο και ψιλό βότσαλο, διαθέτει σε πολλά σημεία της ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού και απέχει από την πόλη της Ρόδου πενήντα χιλιόμετρα και από τη Λίνδο επτά χιλιόμετρα.
Καλλιθέα
Παραλία με πεύκα και φοίνικες. Κοντά στην παραλία βρίσκονται και οι θερμές ιαματικές πηγές της Καλλιθέας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού, σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από την πόλη της Ρόδου. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».
Πρασονήσι
Παραλία με άμμο, βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του νησιού. Αποτελεί παράδεισο για τους windsurfers, καθώς στην περιοχή πνέουν ισχυροί άνεμοι, ειδικά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Διαθέτει σημεία ενοικιάσεως εξοπλισμού windsurfingκαι ταβέρνες με ντόπιες λιχουδιές. Απέχει από την πόλη της Ρόδου ενενήντα δύο χιλιόμετρα.
Τσαμπίκα
Είκοσι έξι χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από την πόλη της Ρόδου και κάτω από το βράχο που φιλοξενεί το διάσημο μοναστήρι της Παναγίας Τσαμπίκας της Ψιλής, η παραλία της Τσαμπίκας η παραλία της Τσαμπίκας με τη χρυσή άμμο διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες, καντίνες και εγκαταστάσεις για θαλάσσια σπορ.
Φαληράκι
Μήκους τεσσάρων χιλιομέτρων μία από τις πιο οργανωμένες παραλίες του νησιού, με εγκαταστάσεις θαλασσίων σπορ και bungeejumping, ομπρέλες, ξαπλώστρες, beachbars, εστιατόρια, καφέ, με waterpark, βρίσκεται δέκα τέσσερα χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης της Ρόδου ενώ απέχει δέκα χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο «Διαγόρας» της Ρόδου. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».
Τεύχος 3 (για Ρωσία)
