Image
Image
Image
Image

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ, Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

Μετά την καλοκαιρινή σεζόν, όπου όπως ήταν αναμενόμενο κάποιους τους βρήκε χαρούμενους και κάποιους δυσαρεστημένους από την εξέλιξη της, σειρά έχει η χειμερινή σεζόν.
Την κορύφωση της χειμερινής σεζόν αποτελεί ως γνωστόν ο μήνας Δεκέμβριος με τις περισσότερες ονομαστικές γιορτές από κάθε άλλο μήνα και φυσικά τη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Φυσικό θα είναι και πάλι εάν περιμένουμε να αναλύσουμε την εξέλιξη της αγοράς μετά τις γιορτές, να συναντήσουμε πάλι κάποιους οι οποίοι τα πήγαν περίφημα και κάποιους άλλους οι οποίοι θα εξακολουθούν να είναι δυσαρεστημένοι.
Ενδεχομένως η διαφορά ανάμεσα στους μεν και στους δε, να έγκειται στο κατά πόσο καλά έχουν προετοιμαστεί ή απλά έχουν κάτσει και περιμένουν να δουν πως θα πάει το κλίμα.
Έχω προσπαθήσει αρκετές φορές μέσα από τις σελίδες του περιοδικού μου να αναδείξω ότι υπάρχουν πάντα πράγματα τα οποία μπορεί να κάνει ο καθένας επαγγελματίας, ώστε να μπορέσει να “ανεβάσει” τη δουλεία του, με στόχο να προσελκύσει περισσότερους και ποιοτικότερους πελάτες. Δεν γνωρίζω βέβαια εάν πρόκειται για αδιαφορία ή κάτι άλλο, όμως εξακολουθώ να εκπλήσσομαι από το πόσο λίγοι επαγγελματίες σε σχέση με τον κλάδο επισκέπτονται τις εκθέσεις για παράδειγμα (όχι απαραίτητα για να προβούν σε αγορές αλλά τουλάχιστον για να ενημερωθούν και να έρθουν σε επαφή με τους προμηθευτές τους).
Ίσως να υπάρχει ακόμα αρκετός φόβος και ανασφάλεια, ή ακόμα και να υπάρχουν και άλλοι λόγοι έτσι ώστε να υπάρχει συγκράτηση στην αγορά, όμως μετά την πολιτική αλλαγή από τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές του καλοκαιριού, ίσως τώρα να είναι η καταλληλότερη στιγμή για να προσπαθήσουμε και εμείς να προβούμε σε αλλαγές.
Η μεγαλύτερη αλλαγή που θα μπορούσαμε να κάνουμε ξεκινάει από εμάς τους ίδιους. Η προετοιμασία που οφείλουμε όλοι να κάνουμε για τις γιορτές πρέπει να ξεκινήσει από σήμερα. Μπορεί κάποιοι να έχουν οικονομική δυνατότητα για μεγάλες αλλαγές και στο εσωτερικό του καταστήματος αλλά και σε εμπορεύματα, άλλοι πάλι ίσως και να μην την έχουν (την οικονομική δυνατότητα). Ανεξάρτητα όμως από το μέγεθος της αλλαγής, ακόμα και σε μια μικρή αλλαγή είτε στο φωτισμό ενός καταστήματος είτε στο να προβάλλεται εμπορεύματα τα οποία μέχρι σήμερα δεν εμφανίζατε, είναι σε θέση να σας κάνει να αρχίσετε να βλέπεται εσείς διαφορετικά.
Και αυτό είναι που έχει σημασία. Στη συνέχεια μπορείτε να κάνετε πάρα πολλά, από το μοιράσετε απλές επαγγελματικές κάρτες μέχρι δικά σας φυλλάδια, να δημιουργήσετε προσφορές – δώρα και να προσπαθήσετε να το επικοινωνήσετε (μέσω social media, μέσω γνωστών κ.λ.) και γιατί όχι και κάποια διαφήμιση, είτε μικρή είτε μεγάλη.
Η γνωστή σε όλους φράση “η ψυχολογία του κόσμου δεν είναι καλή”, ας αποτελέσει το κίνητρο να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε πρώτα τη δική μας τη ψυχολογία!.

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Εν όψη των εθνικών μας εκλογών θα έπρεπε να μας απασχολεί όχι το ποιος θα εκλεγεί επειδή μπορεί να έχουμε προσωπικά συμφέροντα, αλλά ποια θα είναι η κυβέρνηση η οποία θα ασχοληθεί χωρίς κομματικούς προσανατολισμούς με τα σημαντικά προβλήματα της χώρας μας, προσπαθώντας να απαλλαγεί από τα βαρίδια των προηγούμενων δεκαετιών.

Η ανεργία, η υπέρ φορολόγηση, η έλλειψη ουσιαστικής ασφάλειας των πολίτων από το ίδιο το κράτος, αποτελούν μερικά από τα πολλά προβλήματα που συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια κρίσης. Κατά την δική μου αντίληψη δεν πιστεύω ότι όλα αυτά μπορούν να λυθούν μέσα από κομματικές ιδεολογίες, αλλά μόνο εάν εξετάσουμε τι υιοθέτησαν άλλα κράτη σε παρόμοιες καταστάσεις και μπορέσαν να ξανά έστησαν την οικονομία τους. Ρεαλιστικές μεθόδους τις οποίες όλα ανεξαρτήτως τα κόμματα θα υποστηρίξουν. Στη συνέχεια και εφόσον εξέλθουμε από αυτή την κρίση θα μπορούμε να ξανά μιλήσουμε για ιδεολογίες.

Θέλω να πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό, μας έχει διδάξει η ιστορία ότι η οικονομία είναι ένας κύκλος που επαναλαμβάνεται και το τί θα πρέπει να κάνει κάποιος ανάλογα με το σε ποια θέση βρίσκεται σε αυτόν τον κύκλο. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε ακούσει ομιλίες οικονομολόγων γύρω από αυτό.

Επίσης μπορούμε να θυμηθούμε και να μάθουμε τι ακριβώς έκαναν κατά τη διάρκεια της μεγάλης κρίσης της Αμερικής το 1929 (χωρίς να σημαίνει ότι είναι οι ίδιες καταστάσεις). Αυτό το οποίο ισχυρίζονται είναι ότι ο τρόπος που επιλέξανε να εφαρμόσουν για να μπορέσουν να βγουν από αυτήν, ήταν η προστασία των πολιτών και όχι η αποδυνάμωση τους. Όλοι οι νόμοι υπέρ των πολιτών που υπάρχουν ακόμα και σήμερα, θεσπίστηκαν εκείνη την περίοδο. Πίστευαν ότι μόνο προστατεύοντας τους Αμερικάνους θα μπορέσουν να ξανά κτίσουν την εμπιστοσύνη μεταξύ πολίτη – κράτους και στη συνέχεια να φτιάξουν την οικονομία τους.

“Ότι ακριβώς κάνουμε και στην Ελλάδα της κρίσης την τελευταία δεκαετία”

Αντί η πολιτεία και οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων να φροντίσουν και να προστατέψουν τους πολίτες (αφού άλλωστε για αυτό το λόγο και εξελέγησαν), φρόντισαν και προστάτεψαν τις τράπεζες με τις συνεχιζόμενες ανακεφαλαιοποιήσεις. Το αποτέλεσμα; Να δημιουργήσουν ένα νέο όνειρο σε κάθε έναν νέο επιστήμονα: μόλις τελειώσει τις σπουδές του να αναζητήσει την τύχη του στο εξωτερικό. “Ίσως είναι και αυτή μια λύση”, σε μερικά χρόνια να μείνουν στην Ελλάδα μόνο οι ηλικιωμένοι.

Από την άλλη, η λεγόμενη “μεσαία τάξη”, όπου σε όλους είναι γνωστό ότι αυτή είναι που στηρίζει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καταφέρανε και την συρρικνώσανε σε επίπεδα ανησυχητικά. Απορώ δεν γνωρίζουν ότι όλες αυτές οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας; Αυτές δεν είναι που στηρίζουν την πραγματική οικονομία στην Ελλάδα;

Δεν είμαι απαισιόδοξος, αντίθετα πιστεύω ότι μπορούμε και πρέπει να δημιουργήσουμε τις ανάλογες συνθήκες για να μπορέσουμε να βελτιώσουμε το επίπεδο της καθημερινότητας μας και γιατί όχι με τη δύναμη της ψήφους μας και ολόκληρης της Ελλάδας.

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης

ΤΟ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

Στο ξεκίνημα της φετινής χρονιάς και με την προσδοκία πολλών να είναι αυξημένη, λόγω της έναρξης της καλοκαιρινής σεζόν θεωρώ ότι θα πρέπει να ξαναθυμίσω τον όρο μάρκετινγκ.
Σε αυτό το τεύχος έχω τη χαρά να φιλοξενώ το πρώτο μέρος ενός οδηγού μάρκετινγκ σχεδιασμένο ειδικά για το κόσμημα. Το δεύτερο και τελευταίο μέρος του οδηγού θα δημοσιευθεί στο επόμενο μας περιοδικό.
Η ακριβής ορολογία της λέξης είναι η εξής:
Το μάρκετινγκ (marketing), αλλιώς αγοραλογία, συνίσταται στην οργανωμένη προσπάθεια μίας επιχείρησης ή ενός οργανισμού να ικανοποιήσει τις ανάγκες αλλά και τις επιθυμίες των καταναλωτών. Προσπαθεί δηλαδή, να αντιστοιχίσει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που παράγει με τον πελάτη - στόχο που τα χρειάζεται ή τα επιθυμεί, ή ακόμα καλύτερα αφού κατανοήσει τις ανάγκες και τις επιθυμίες του, να κατασκευάσει τα αντίστοιχα προϊόντα / υπηρεσίες με τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες που ο πελάτης επιθυμεί, να του τα γνωστοποιήσει (διαφήμιση και προώθηση), να τα καταστήσει διαθέσιμα μέσα από τα κανάλια διανομής (τα μαγαζιά και οι τοποθεσίες που αυτά είναι διαθέσιμα) στην τιμή που θα πρέπει αυτά να πωλούνται.
Ο βασικός στόχος του μάρκετινγκ, ειδικότερα όσον αφορά αυτά που απευθύνονται στους τελικούς καταναλωτές είναι οι επαναλαμβανόμενες πωλήσεις. Ειδικότερα τα στελέχη μάρκετινγκ μίας επιχείρησης ή ενός οργανισμού προσπαθούν να δημιουργήσουν μία μακροχρόνια σχέση με τον πελάτη προσφέροντας υψηλή αξία στα προϊόντα τους, αξία υψηλότερη από τα αντίστοιχα προϊόντα του ανταγωνισμού. Μέσα από την υψηλότερη αυτή αξία επιτυγχάνεται το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της επιχείρησης, δηλαδή η υπεροχή της ίδιας και των προϊόντων της έναντι του ανταγωνισμού. Όλα τα παραπάνω με τη σειρά τους οδηγούν σε πιστότητα των πελατών και τελικά σε επαναλαμβανόμενες πωλήσεις των προϊόντων / υπηρεσιών της επιχείρησης.
Τα κύρια στοιχεία μάρκετινγκ είναι τα λεγόμενα 4 P που προκύπτουν από τις αγγλικές λέξεις: Product, Price, Place, Promotion (δηλ. προϊόν, τιμή, τόπος, προώθηση).
Προϊόν : Αναλυτικότερα για το προϊόν, το στέλεχος του τμήματος μάρκετινγκ πρέπει να λάβει υπόψη του τα χαρακτηριστικά του, τις ιδιότητες του, την αξία που προσφέρει στον καταναλωτή τόσο χρηστική, όσο και τη συναισθηματική (το στυλ, κύρος του προϊόντος).
Τιμή : Όσον αφορά την τιμολόγηση αυτή πρέπει να είναι αντίστοιχη του προϊόντος, της ποιότητας κατασκευής του και της αξίας που προσφέρει στον καταναλωτή (τόσο χρηστική αξία όσο και συναισθηματική).
Διανομή : Τα κανάλια διανομής (τόπος) συνίστανται στην εξεύρεση των κατάλληλων σημείων πώλησης των προϊόντων ή των υπηρεσιών μας. Επίσης συνίστανται στη γεωγραφική κάλυψη που προσφέρουμε. Αποφάσεις που σχετίζονται με τα κανάλια διανομής έχουν πολύ μεγάλη σημασία διότι τα μέρη στα οποία διατίθενται ή όχι τα προϊόντα μας επηρεάζουν άμεσα τις πωλήσεις μας.
Προώθηση : Τέλος η προώθηση ή αλλιώς το μίγμα προβολής και επικοινωνίας (ή μίγμα επικοινωνίας) συνίσταται στην: Διαφήμιση, Προσωπική Πώληση, Προώθηση Πωλήσεων και στις Δημόσιες σχέσεις. Η διαφήμιση μπορεί να γίνει με πολλά μέσα για παράδειγμα, τηλεόραση, αφίσες, περιοδικά, ραδιόφωνο κ.α. Η προσωπική πώληση γίνεται μέσω των πωλητών της επιχείρησης. Η προώθηση συνίσταται σε ενέργειες που σκοπό έχουν να επιτύχουν μεγαλύτερες πωλήσεις π.χ. κουπόνια, δωρεάν δείγματα, προώθηση μέσα στο κατάστημα κ.α. Τέλος οι δημόσιες σχέσεις αποσκοπούν στη δημιουργία δημοσιότητας και θετικής εικόνας για την επιχείρηση και τα προϊόντα που διαθέτει.

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης

Η ασφάλεια των κοσμηματοπωλείων και η κρατική μέριμνα είναι πλέον επιτακτική

Δυστυχώς καθημερινά πλέον φθάνουν δυσάρεστα νέα στο γραφείο μου για κλοπές και ληστείες καταστημάτων και εμπόρων του κλάδου, με αποτέλεσμα να χάνονται από τη μια στιγμή στην άλλη οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής.
Τα αστυνομικά δελτία είναι γεμάτα από αναφορές για μικρά ή και για μεγάλα εγκλήματα στο χώρο της αργυροχρυσοχοΐας. Ελάχιστα είναι αυτά που αποκτούν βήμα από τα μεγάλα ιδιωτικά ειδησεογραφικά κανάλια. Και όταν τους δίνεται αυτή η ευκαιρία θα πρέπει να είμαστε αρκετά προσεκτικοί και σκεπτικοί, διότι παρόλο που το κάθε “αρνητικό πουλάει πιο πολύ από το θετικό”, όταν μιλάμε για ανθρώπους έχει πολύ μεγάλη διαφορά.
Η ληστεία ή η απόπειρα ληστείας ή ονομάστε τη όπως θέλετε στο χρυσοχοείο της οδού Γλάδστωνος εκτός από την άσχημη κατάληψη που είχε, μου δημιούργησε και διάφορες σκέψεις.
Εμφανίστηκαν δικαίως διάφορες ομάδες ανθρώπων να διαδηλώνουν για την άσχημη αντίδραση του καταστηματάρχη προς τον υποτιθέμενο ληστή του. Δεν θα έπρεπε να εμφανιστούν και να διαδηλώσουν και όλοι οι επαγγελματίες της ευρύτερης περιοχής, ζητώντας περισσότερη προστασία από το κράτος;
Από την άλλη αναρωτιέμαι εάν όλοι αυτοί που δικαίως φωνάζουν για τον άδικο χαμό ενός νέου ανθρώπου, πως θα αντιδρούσαν εάν είχαν βρεθεί σε μια αντίστοιχη θέση, του επαγγελματία, που θεώρησε ότι εκτός από τους μόχθους της ζωής του απειλείται και η ίδια του η ζωή.
Σε καμία περίπτωση δεν δίνω δίκιο για την αντίδραση του, ομολογουμένως ήταν και άδικη και υπερβολική. Ίσως ήταν μια συσσωρευμένη οργή, ένα μαζεμένο “μίσος” για το γεγονός ότι η ίδια η πολιτεία έχει επιτρέψει να μεταλλαχθεί μια ολόκληρη περιοχή σε ζούγκλα. Και ως γνωστό όταν αντιληφθείς ότι βρίσκεσαι σε τέτοιο περιβάλλον το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρεις πιο ρόλο καλείσαι να έχεις. Είσαι κυνηγός ή είσαι θύμα;
Ερχόμενη η ηρεμία μετά από το θυμό και όταν επικρατεί η ψυχραιμία, αρχίζεις να αναρωτιέσαι πότε επιτέλους θα ξανανιώσουμε ασφαλείς; Ποιανού ευθύνη είναι αυτό το τόσο αυτονόητο συναίσθημα; Μήπως έφτασε η στιγμή για το κράτος να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες του;
Τι θα πρέπει να κάνει ο κάθε επαγγελματίας για να προστατέψει την περιουσία του;
Προσωπικά είμαι κατά της βίας, της οπλοφορίας και κάθε μορφής χρήσης διάφορων μεθόδων από τους πολίτες.
Πιστεύω ότι αυτή είναι δουλεία που πρέπει να γίνεται από εκπαιδευμένους ανθρώπους που υπάρχουν μέσα στα ελληνικά σώματα ασφαλείας,
Ο κάθε πολίτης καλείται μέσα από τις εισφορές του προς την πολιτεία να συντηρεί για να υπάρχει η αστυνόμευση στην περιοχή του έτσι ώστε να μπορεί να στραφεί στα αρμόδια όργανα και να μπορεί να έχει τη στοιχειώδη προστασία που χρειάζεται και όχι να είναι έρμαιο του κάθε εν’ δυνάμει κακοποιού.

Η πολιτεία θα πρέπει να σκύψει άμεσα πάνω από το πρόβλημα και να βρει λύσεις για να μην ξανά δούμε αντίστοιχα περιστατικά.

Δεν θα έπρεπε να εμφανιστούν
και να διαδηλώσουν και όλοι οι επαγγελματίες της ευρύτερης περιοχής, ζητώντας περισσότερη προστασία
από το κράτος;

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης

Η ελληνική κοσμηματοποιία αναζητά εναγωνίως «οξυγόνο»

Η εγχώρια αγορά κοσμήματος συνεχίζει να περιδινείται στην πρωτοφανή οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα, περίπου εννιά χρόνια μετά την υπαγωγή μας υπό καθεστώς μνημονίων και εξωτερικής εποπτείας. Όλα αυτά τα χρόνια οδήγησαν πολλούς επαγγελματίες με πολύχρονη διαδρομή στο επάγγελμα σε οικονομική δυσπραγία, σε αναδουλειές, σε λουκέτα, αλλάζοντας την ανθρωπογεωγραφία ενός από τα πιο ιστορικά επαγγέλματα στην Ελλάδα.
Στην αρχή της περιόδου αυτής, κάποιοι έλεγαν ότι οι θυσίες γρήγορα θα φέρουν αλλαγή της κατάστασης. Δυστυχώς όμως οι «θυσίες» παραμένουν αλλά η κατάσταση δεν αλλάζει.
Η ελληνική κοσμηματοποιία αναζητά εναγωνίως «οξυγόνο» ασφυκτιώντας σε έναν κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον που μαστίζεται από τη συνεχιζόμενη κρίση.
Δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσουν τα μέτρα λιτότητας και φορομπηξίας, αλλά η αλήθεια είναι πως οι έλληνες καταναλωτές πλέον δεν έχουν για τις βασικές τους ανάγκες διαβίωσης, πόσο μάλλον για την αγορά κοσμημάτων και άλλων αξεσουάρ μόδας.
Ωστόσο, τι μπορεί να κάνει μια ελληνική επιχείρηση κοσμηματοποιίας; Να το βάλει κάτω; Να σκεφτεί την… μετακόμιση στο εξωτερικό;
Κατά τη γνώμη μας, αυτό που ανακύπτει είναι η απουσία των πιο ζωντανών επιχειρήσεων κοσμήματος και ρολογιού από το προσκήνιο του μάρκετινγκ. Έχει περιοριστεί υπερβολικά όλα αυτά τα χρόνια η παρουσία, η διαφήμιση στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα περιοδικά, τόσο του ελληνικού κοσμήματος όσο και του ρολογιού. Αυτή η τακτική όμως αποδεικνύεται ότι δίνει χώρο σε άλλα ανταγωνιστικά προϊόντα, που περιορίζουν την επιλογή ενός όμορφου δακτυλιδιού ή ενός κομψού ρολογιού...
Ευτυχώς, ωστόσο που ο κλάδος μας έχει ένα μεγάλο, ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. «Αναπνέει», ιδίως τα τελευταία «πέτρινα χρόνια», μέσα από την τουριστική αγορά της χώρα μας. Πολλά καταστήματα λειτουργούν με επιτυχία σε τουριστικές περιοχές της νησιωτικής, και όχι μόνο, Ελλάδας. Μεγάλος αριθμός εργαστηρίων χρυσοχοΐας και αργυροχοΐας βρίσκουν δρόμους να διοχετεύσουν τις πολύτιμες δημιουργίες τους σε κοσμηματοπωλεία που δραστηριοποιούνται σε «ζωντανές» αγορές, ανάμεσα σε χιλιάδες τουρίστες, που «διψούν» να γνωρίσουν από κοντά τα μοναδικά ελληνικά χειροποίητα κοσμήματα.
Επιπλέον, η «Ελλήνων Κόσμημα», η μεγαλύτερη διεθνής έκθεση κοσμήματος στην Ελλάδα, όπως δείχνει και η μέχρι τώρα πορεία της τα τελευταία χρόνια, με τη διαρκή άνοδο σε επισκεψιμότητα, εκθέτες και εκθεσιακή επιφάνεια, μπορεί να αποτελέσει ένα εφαλτήριο για μια θετική χρονιά για το ελληνικό κόσμημα. Αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής παραγωγής αλλά και της πρωτοτυπίας στη σχεδιαστική σύλληψη, αναζωογονώντας τις επαφές και τις συνεργασίας ελλήνων παραγωγών με τις αγορές του εξωτερικού, και δίνοντας νέο πνοή και αισιοδοξία, για τις ημέρες της «άνοιξης» που όλοι ελπίζουμε ότι θα έρθει από «αύριο»…

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης

Αυλαία για τη χρονιά που έφυγε, ελπίδες για τη νέα

Με το τζίρο να κυμαίνεται σε ικανοποιητικά επίπεδα, για το εορταστικό κλίμα των τελευταίων ημερών του 2017 και σε ορισμένες περιπτώσεις με μικρή άνοδο από 5% μέχρι και 10%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, αποχαιρετίσαμε μια κατ’ άλλα δύσκολη χρονιά.
Με την ελπίδα να μην πεθαίνει ποτέ (και όχι πεθαίνει τελευταία), όλοι εμείς οι επαγγελματίες καλούμαστε να ξεκινήσουμε τη νέα χρονιά με αισιοδοξία, νέους στόχους και νέα οράματα. Τι θα μπορούσαμε να προσδοκούμε για το 2018; Αυτό το ερώτημα έχει πάντα δύο πτυχές. Η πρώτη έχει να κάνει καθαρά με εμάς, τι θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε από τη νέα χρονιά; Και τη δεύτερη πτυχή, τι θα μπορούσε μαγικά από μόνο του, να έρθει σε εμάς;
Μιλώντας αποκλειστικά για την πρώτη πτυχή, γνωρίζουμε ότι η εμπορική αγορά της Ελλάδας είναι χωρισμένη σε 3 επίπεδα, με πρώτο επίπεδο τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη κ.λ., με το δεύτερο επίπεδο την επαρχιακή αγορά και με τρίτο την τουριστική αγορά, θα πρέπει ο κάθε επαγγελματίας να μεθοδεύσει αναλόγως την στρατηγική του.
Σύμφωνα πάντα με τα επίσημα στοιχεία το κομμάτι που έχει πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση είναι τα μεγάλα αστικά κέντρα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η αγορά της Αθήνας για παράδειγμα έχει σταματήσει να λειτουργεί, όμως έχουν αλλάξει οι απαιτήσεις της, ζητώντας όλο και ελαφρύτερα και φθηνότερα προϊόντα. Με λίγο καλύτερο ρυθμό συνεχίζει και το κομμάτι της επαρχιακής αγοράς, που λόγω του μικρότερου ποσοστού ανεργίας που υπάρχει στις κατά τόπου αγορές, μπορεί και κρατάει σε υψηλότερα επίπεδα την αγοραστική δύναμη. Η τουριστική αγορά από την άλλη, μια και αποτελεί το τελευταίο κομμάτι της εμπορικής αγοράς της Ελλάδας, έχει της δικές της ιδιαιτερότητες. Από τη στιγμή που οι εν δυνάμει πελάτες είναι άνθρωποι από το εξωτερικό, οι απαιτήσεις τους και οι ανάγκες τους είναι διαφορετικές. Για πολλούς αυτό το κομμάτι της αγοράς όχι μόνο δεν θα πεθάνει ποτέ, αλλά θα συνεχίσει και μάλιστα σε ανοδικούς ρυθμούς.
Το σημαντικό είναι ότι είτε διαθέτεται ένα κατάστημα λιανικής πώλησης, σε κάποιο σημείο της Ελλάδας, είτε δραστηριοποιήστε σε επίπεδο χονδρικής πώλησης, έχετε το πλεονέκτημα να ορίσετε εσείς τους στόχους και τις προτεραιότητες σας. Έχοντας ολοκληρώσει ένα ολόκληρο οικονομικό έτος, είμαστε και είσαστε σε θέση να αντιληφθούμε και να αναγνωρίσουμε, τι ήταν αυτό το οποίο μας έδειξε μέσα στην χρονιά που έφυγε, ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ενδεχομένως τη λύση στο τέλμα που έχει βρεθεί ο καθένας από εμάς. Δεν υπάρχει καλύτερη περίοδος από αυτήν, στο να προσπαθήσουμε να αφουγκραστούμε, τι θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά σε κάθε έναν ξεχωριστά επαγγελματία και να το υλοποιήσουμε. Γιατί πιστεύω ότι η ανάγκη για ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο προϊόν ή υπηρεσία, πάντα θα υπάρχει, όσο άσχημα και να φαίνονται τα πράγματα γύρω μας.
Αυτό δεν έχει να κάνει με την κυβέρνηση και με το εάν βοηθάει τον επαγγελματία ή όχι, γιατί απλά στις περισσότερες περιπτώσεις η στάση της κυβέρνησης είναι εχθρική. Έχει να κάνει με το πώς βλέπουμε το επάγγελμα μας και το τι φιλοδοξούμε για το αύριο μέσα από αυτό.

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης

Ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική αργυροχρυσοχοΐα μέσω της καλοκαιρινής σεζόν, προσπαθεί να «ανταπεξέλθει» σε όλα τα δεινά που διέπουν μια ελληνική επιχείρηση.
Αυτό σαν μια επαγγελματική δραστηριότητα δεν είναι απαραίτητο αρνητικό στοιχείο, μιας και υπάρχουν χιλιάδες επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται μόνο κατά την καλοκαιρινή περίοδο.
Γιατί όμως μια από τις αρχαιότητες ασχολίες, που μετρά πάνω από 6000 χρόνια παράδοσης, έφθασε να είναι εποχιακός ο μεγαλύτερος όγκος συναλλαγών του;
Οφείλεται στην οικονομική κρίση; Οφείλεται στις επιλογές τις εκάστοτε κυβέρνησης; Υπάρχουν τρόποι που θα μπορούσε να αλλάξει αυτό;¨
Κατά τη γνώμη μου υπάρχει τρόπος. Ονομάζεται marketing ή καλύτερα σωστή επικοινωνία, και μιλώ για τη μέθοδο που θα πρέπει πλέον να αρχίσουμε να απευθυνόμαστε προς τους καταναλωτές.
Παρατηρώντας την πλειοψηφία των διαφημίσεων που «τρέχουν» στα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, διαπιστώνουμε ότι αποτελείται από κινητή τηλεφωνία, super market, αυτοκίνητα και προϊόντα καλλωπισμού για τη γυναίκα. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το γεγονός ότι αυτές οι κατηγορίες επαγγελμάτων εισπράττουν και το μεγαλύτερο μέρος των μηνιαίων αποδοχών μας.
Βεβαίως όμως και αντιλαμβάνομαι ότι μια μικρομεσαία επιχείρηση του κλάδου μας, δεν μπορεί να συγκριθεί με μια αυτοκινητοβιομηχανία, ούτε ως προς το μέγεθος τους, αλλά ούτε και ως τις μεθόδους που χρησιμοποιούν η καθεμία. Πως θα μπορούσε λοιπόν αυτή η πετυχημένη στρατηγική που ακολουθούν οι μεγάλες εταιρείες να υλοποιηθεί για το κλάδο της αργυροχρυσοχοΐας;
«Ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά». Για όσους βρίσκονται στον κλάδο από το 1980, θα θυμούνται αυτό το χρυσό σλόγκαν. Ναι αφορούσε συγκεκριμένες επιχειρήσεις οι οποίες με τη βοήθεια της ελβετικής τράπεζας χρυσού, δημιούργησαν διαφημιστικά μηνύματα προς τους καταναλωτές και εννοείται ότι οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις επωφελήθηκαν τα μέγιστα από αυτή την εκστρατεία. Τι έγινε όμως με τις υπόλοιπες μικρές επιχειρήσεις που ή δεν γνώριζαν ή δεν μπόρεσαν να καρπωθούν την προσφορά των Ελβετών;
Χωρίς καμία αμφιβολία από κανέναν, αυτό το χρυσό σλόγκαν της δεκαετίας του ’80, είχε σαν αποτέλεσμα να ξανά θυμίσει στον τελικό μας πελάτη, το κόσμημα, το χρυσό , το ασήμι και γενικότερα να δημιουργήσει ξανά μια επιθυμία για την απόκτηση αυτών των προϊόντων.
Το αποτέλεσμα, μια «παλίρροια» στον κλάδο, και όπως είναι γνωστό το κύμα δεν μπορεί να σηκώσει μόνο μία βάρκα, αλλά τις σηκώνει όλες μαζί.
Θα μπορούσε να επαναληφθεί το φαινόμενο εκείνης της εποχής; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΝΑΙ. Με τη σωστή στρατηγική και το σωστό μήνυμα που θα ταιριάζει στη σημερινή εποχή, μπορεί να ξαναβάλει τους καταναλωτές μέσα στα κοσμηματοπωλεία.
Φανταστείτε η κάθε μία επιχείρηση της Ελλάδας (μιας και δεν υπάρχει πλέον η βοήθεια της ελβετικής τράπεζας), να έδινε ένα πολύ μικρό ποσό κάθε μήνα για αυτό το σκοπό. Το ποσό που θα μαζευόταν θα ήταν κάτι περισσότερο από αρκετό.
Αυτή όμως την πρωτοβουλία θα πρέπει να την πάρουν οι αρμόδιοι φορείς του κλάδου, έτσι ώστε να μπορέσουν να παρασύρουν όλες αυτές τις χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις που υπάρχουν σήμερα, για την υλοποίηση αυτού του σκοπού.

Οι προσδοκίες αλλά και οι προβληματισμοί για τη φετινή σαιζόν

Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και σύμφωνα με τις προβλέψεις, η φετινή σαιζόν θα ξεπεράσει κατά πολλή την προσέλευση των ξένων τουριστών στη χώρα μας. Υπάρχει κανείς που δεν θέλει κάτι τέτοιο; Δεν νομίζω.
Σίγουρα η αύξηση των επισκεπτών μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να δώσει. Όμως θα πρέπει οι υπεύθυνοι για αυτή την αύξηση, να αντιληφθούν, ότι η πραγματική οικονομία βρίσκεται στις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις και όχι στις μεγάλες πολυεθνικές ή στις αεροπορικές εταιρείες και μεγάλες μονάδες ξενοδοχείων.
Αναρωτιέμαι ποιος θα ήταν αυτός που θα επιθυμούσε και παράλληλα θα χαιρόταν, να βλέπει γύρω του γεμάτο τουρίστες οι οποίοι θα καταναλώνουν αποκλειστικά σουβλάκια και μπύρες; Δεν λέω ότι και αυτά δεν αποτελούν προϊόντα προς κατανάλωση, αλλά δεν υπάρχουν μόνο αυτά. Μιλάω λοιπόν για το τι ποιότητα τουριστών θέλουμε. Έχω γράψει και παλαιότερα, ότι έχουμε το προνόμιο να ζούμε σε μία από τις καλύτερες χώρες που υπάρχουν στον κόσμο, πότε πραγματικά θα αρχίσουμε να το εκμεταλλευόμαστε αυτό; Τι παραπάνω έχουν οι υπόλοιποι διεθνείς προορισμοί; Γιατί εκείνοι μπορούν και προσελκύουν, καλό και ποιοτικό τουρισμό; Ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (ΕΟΤ) με τα γραφεία του ανά τον κόσμο, τι ακριβώς κάνει; Γιατί το έργο του δεν δημοσιοποιείται συχνά; Δεν θέλω να ακουστεί, αυτό που γράφω ότι είναι, ή σαν να θέλω ή σαν να μην πιστεύω, ότι πρόκειται για έναν παρασιτικό οργανισμό και κατά συνέπεια θα πρέπει να καταργηθεί, αντιθέτως πιστεύω ότι το έργο του είναι πάρα πολύ σημαντικό και καταλυτικό και θα πρέπει οι κάθε ενέργειες που κάνει να πολλαπλασιασθούν. Οι χιλιάδες επιχειρήσεις από όλους τους κλάδους που βρίσκονται στις καθαρά τουριστικές περιοχές το μόνο τους όπλο για αύξηση της δραστηριότητας τους είναι η καλή και η τακτική προβολή του τόπου τους.
Αυτό που αντιλαμβανόμαστε σήμερα είναι μια κυβέρνηση η οποία το μόνο που την ενδιαφέρει είναι πως θα τους επιβάλλει περισσότερους φόρους, πως για να δικαιολογήσει τα διάφορα που κάνει, μας παρουσιάζει τους απλούς επιχειρηματίες σαν φοροφυγάδες και κοινούς εγκληματίες. Η λύση επαναλαμβάνω είναι μονόδρομος και απλή, εάν θέλεις περισσότερα χρήματα και περισσότερα έσοδα για το κράτος, τότε θα πρέπει να φροντίσεις ώστε να υπάρχει η περισσότερη δουλειά για να μπορείς να εισπράττεις και περισσότερα.
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις ευθύνες που βαρύνουν και τους επαγγελματίες από την άλλη. Για μια καλή και πετυχημένη σαιζόν θα πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας και την επόμενη. Οι αλαζονικές συμπεριφορές, καθώς και το υπέρογκο κέρδος, το μόνο που μπορεί να πετύχουν είναι, να δημιουργηθεί μια λανθασμένη εικόνα για τη χώρα μας με αποτέλεσμα οι συγκεκριμένοι τουρίστες να μην θελήσουν να ξανάρθουν, μην ξεχνάμε το ρητό: ένας ικανοποιημένος μας φέρνει άλλους 3, ενώ ένας δυσαρεστημένος μας διώχνει 11. Οι ποιοτικοί και απαιτητικοί τουρίστες, έχουν και απαιτητικές επιθυμίες.
Ο κλάδος της αργυροχρυσοχοΐας με παράδοση πάνω από 6000 χρόνια, είναι σε θέση να προσελκύσει ποιοτικούς τουρίστες και να συνεισφέρει στην οικονομία του κράτους.

Καλοκαίρι 2018, με έναν υγιή ανταγωνισμό

Με υψηλές προσδοκίες ξεκίνησε η φετινή τουριστική περίοδος στην Ελλάδα, Με όλες τις εκτιμήσεις των αρμόδιων φορέων να κάνουν λόγο για νέο ρεκόρ αφίξεων και σημαντική άνοδο του κύκλου εργασιών όλης της τουριστικής βιομηχανίας. Ας μην ξεχνάμε, ότι τμήμα της βιομηχανίας αυτής είναι και η εγχώρια αργυροχρυσοχοΐα, καθώς ένα σημαντικό μέρος του τζίρου των επιχειρήσεων του κλάδου πραγματοποιείται από τις έμμεσες εξαγωγές με πελάτες τα εκατομμύρια τουριστών που μας επισκέπτονται κάθε χρόνο.
Πολλοί είναι οι παράγοντες που κατά τη γνώμη μας επηρεάζουν την πορεία του ελληνικού τουρισμού, καθώς και την ανταγωνιστικότητά του, αλλά και το πώς επιδρά σε όλη την αγορά, μαζί και αυτή του κοσμήματος.
Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που είναι εξωγενείς και δεν έχουμε τη δυνατότητα να επέμβουμε, όμως υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι αφορούν αποκλειστικά τον εκάστοτε επαγγελματία.
Για παράδειγμα ένας σημαντικός παράγοντας για τον κλάδο κοσμήματος αναδεικνύεται η πολιτική των μεγάλων ξενοδοχείων αλλά και των οργανωτών κρουαζιέρας να κατευθύνουν σε συγκεκριμένα καταστήματα τους τουρίστες, ή να τους «περιορίζουν» έμμεσα στους χώρους τους με τα άκρως δελεαστικά πακέτα, έτσι ώστε να μην αφήνονται περιθώρια να δουλέψουν και άλλοι επιχειρηματίες.
Σε ένα περιβάλλον άκρως ανταγωνιστικό και με έντονα τα στοιχεία της επιβίωσης της κάθε επιχείρησης, όλα είναι αναμενόμενα. ‘Όμως υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον θεμιτό ανταγωνισμό και στον αθέμιτο.
Μια χαρακτηριστική αλλά λανθασμένη εμφάνιση αθέμιτου ανταγωνισμού είναι οι πράξεις που σκοπό έχουν την εκτόπιση των ανταγωνιστών από την αγορά με στόχο την ανενόχλητη ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ξεχνάνε βέβαια ότι με αυτές τις κινήσεις κινδυνεύει η υπόσταση ολόκληρου του κλάδου. Ειδικότερα όταν γίνεται προσπάθεια σύγχυσης του καταναλωτικού κοινού αναφορικά με μια επιχείρηση, με τα προϊόντα της ή της υπηρεσίες της.
Πέραν ότι αυτή η συμπεριφορά είναι καταδικαστέα, είναι και ανήθικη, με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να λειτουργεί σαν μπούμερανγκ στους «επαγγελματίες» που επιλέγουν αυτή τη μέθοδο.
Ναι, ο ανταγωνισμός είναι προς όφελος όχι μόνο των καταναλωτών αλλά και των επιχειρήσεων. Μόνο μέσα από έναν υγιή ανταγωνισμό μπορείς να αναπτυχθείς, να προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος, να επιλέγεις τα σωστά προϊόντα ή τη σωστή υπηρεσία προς τους εν δυνάμει πελάτες σου.
Όλα αυτά όμως μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσα από αξιοπρεπείς ενέργειες, από πράξεις ηθικής και σεβασμού στον συναγωνιστή επαγγελματία.
Μην ξεχνάμε ποτέ ότι η παλίρροια σηκώνει όλες τις βάρκες και όχι μόνο μία.
Καλή σεζόν

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης

Η συζήτηση περί … ευθύνης της έκθεσης

Βρισκόμαστε στην ανατολή της νέας χρονιάς, με τις προσδοκίες όλων, παρ’ όλη την κακή περσινή σαιζόν, να εξελιχθεί τουλάχιστον η φετινή, σε μία καλή περίοδο για όλους.
Η έκθεση “Ελλήνων Κόσμημα”, αποτελεί για πολλούς Έλληνες κατασκευαστές και μη, το εργαλείο για τη διείσδυση τους στην τουριστική αγορά και όχι μόνο.
Εάν ξαναθυμηθούμε τα νούμερα που μας παραχώρησε η Helexpo από την περσινή διοργάνωση της έκθεσης, θα παρατηρήσουμε ενδιαφέροντα πράγματα. Μην ξεχνάμε ότι η επιτυχία ή η αποτυχία μιας έκθεσης βασίζεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό από την προσέλευση των επισκεπτών της.
Οι συνολικοί εκθέτες ήταν 255 και το σύνολο των επισκεπτών ανήρθε στους 3750. Τι σημαίνει αυτό, μέσος όρος επισκεπτών ανά εκθέτη μόλις 14,7, μας ικανοποιούν αυτά τα νούμερα; Εάν ναι τότε δεν υπάρχει το παραμικρό θέμα, εάν όμως όχι, τότε θα πρέπει να αναλογιστούμε τα εξής.
Και βέβαια τη μεγαλύτερη ευθύνη για να μεγαλώσουν τα νούμερα, έχει πάντα ο οργανωτής της έκθεσης, τι ακριβώς έκανε; την προώθησε σωστά;  τη διαφήμισε; και με ποιο τρόπο και που; προσπάθησε να βρει τρόπους για πιο εύκολη και πιο ίσως οικονομική λύση για τους ανθρώπους από την επαρχεία; σε σχέση με το εξωτερικό; που στόχευσε; είχε αποτέλεσμα;
Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαμε να πούμε, όμως καλοί μου εκθέτες αυτό δεν σημαίνει σε καμία των περιπτώσεων ότι δεν φέρεται και εσείς το μερίδιο ευθύνης που σας αναλογεί.
Γνωρίζω εκθέτες που δαπανούν αρκετές χιλιάδες ευρώ για να παραβρεθούν στην έκθεση και παρ’ όλα αυτά δεν έχουν διαθέσει ούτε μια στιγμή για να ενημερώσουν τους πελάτες τους.
Αυτό που γνωρίζω εγώ, είναι ότι μια εταιρεία είτε είναι μεγάλη είτε είναι μικρή, προσπαθεί με ότι πόρους μπορεί να έχει, καταρχήν να επικοινωνήσει το γεγονός ότι ολόκληρη η γκάμα των προϊόντων της θα εκτίθεται εκεί… Αυτό από μόνο του θα πρέπει να αποτελεί κίνητρο για τους πελάτες της, διότι με ποιον άλλο τρόπο μπορεί ένα κατάστημα να δει ολόκληρη τη συλλογή των προϊόντων της. Οι περισσότεροι πλέον, επισκέπτονται τα καταστήματα είτε με ψεύτικο δειγματολόγιο, είτε με μέρος της γκάμας, ή ακόμα και με το τάμπλετ, για να μην αναφερθώ στις επιχειρήσεις οι οποίες περιμένουν μόνο από την έκθεση για να οργανώσουν την παραγωγή τους.
Θα πρέπει να έχετε και εσείς τον έλεγχο. Μια καλή ιδέα θα ήταν να υπήρχαν διάφορα τεχνάσματα – επιπλέον κίνητρα για τους επισκέπτες. Δεν είμαι σε θέση να προσδιορίσω τι ακριβώς θα ήταν αυτό που θα “δούλευε” ή τι όχι, αυτό είναι στη δική σας ευθύνη και αρμοδιότητα, δηλαδή εάν θα βάζατε μια επιπλέον έκπτωση ή ότι μπορεί κάποιος άλλος  να προσφέρει, όμως σίγουρα ποτέ και κανέναν δεν έβλαψαν τα επιπλέον κίνητρα.
Χρόνος υπάρχει ακόμα, αυτό που χρειάζεται είναι ένας στόχος και μια στρατηγική και από την πλευρά των εκθετών, για να γίνει η φετινή έκθεση η αφετηρία για μια πολύ καλή και εποικοδομητική χρονιά.

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης