Με υψηλές προσδοκίες ξεκίνησε η φετινή τουριστική περίοδος στην Ελλάδα, Με όλες τις εκτιμήσεις των αρμόδιων φορέων να κάνουν λόγο για νέο ρεκόρ αφίξεων και σημαντική άνοδο του κύκλου εργασιών όλης της τουριστικής βιομηχανίας. Ας μην ξεχνάμε, ότι τμήμα της βιομηχανίας αυτής είναι και η εγχώρια αργυροχρυσοχοΐα, καθώς ένα σημαντικό μέρος του τζίρου των επιχειρήσεων του κλάδου πραγματοποιείται από τις έμμεσες εξαγωγές με πελάτες τα εκατομμύρια τουριστών που μας επισκέπτονται κάθε χρόνο.
Ωστόσο, το πρώτο τρίμηνο των πραγματικών στοιχείων, για το 2016, δημιούργησε προβληματισμό. Τα ανεπίσημα δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ κάνουν λόγο για πτώση του κύκλου εργασιών στον κλάδο του τουρισμού, και πιο συγκεκριμένα στον τομέα υπηρεσιών παροχής καταλύματος και εστίασης κατά 11,7% (έναντι αύξησης 3,5% το α’ τρίμηνο του 2015).
Από την άλλη, ο κόσμος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αλλά και οι πελάτες τους, οι καταναλωτές, από την 1η Ιουνίου ήρθαν αντιμέτωποι με νέο κύμα φοροαυξήσεων. Το ΦΠΑ αυξήθηκε από 23% σε 24%, ενώ νέες επιβαρύνσεις έχουμε στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης σε αμόλυβδη, υγραέριο και φυσικό αέριο, αλλά και στα καπνικά προϊόντα και τα αλκοολούχα ποτά.  
Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση τα τελευταία οκτώ χρόνια και οι ελληνικές επιχειρήσεις βιώνουν μια δύσκολη πραγματικότητα. Το ευχάριστο της περιόδου ωστόσο είναι ότι ήδη βρισκόμαστε ενόψει της ψήφισης νέου αναπτυξιακού νόμου, που από πολλούς φορείς των μικρομεσαίων επιχειρήσεων χαρακτηρίστηκε ως θετικό βήμα, έστω κι αν αυτό έρχεται με μεγάλη καθυστέρηση. Βέβαια οι ενστάσεις που ακούγονται κάνουν λόγο για έναν αναπτυξιακό νόμο όπου το κράτος δεν διαθέτει πόρους για επιδοτήσεις. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο έχει περιοριστεί το εύρος των επιλέξιμων σχεδίων και έχει δοθεί έμφαση σε ορισμένες μικρές φοροαπαλλαγές και δεσμεύσεις για σταθερότητα της φορολογίας.
Αυτό που στην ουσία γίνεται στη χώρα τα τελευταία χρόνια, είναι να επιβάλλονται όλο και υψηλότεροι φόροι, χωρίς να συνεκτιμάται ο αντίκτυπος στην οικονομική δραστηριότητα, αλλά και χωρίς να αλλάζει τίποτα σε έναν δυσλειτουργικό και αναποτελεσματικό μηχανισμό φορολογικής διοίκησης.
Σήμερα, η Ελλάδα, παρά τις αλλαγές που υποτίθεται ότι εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο των μνημονίων, εξακολουθεί να υστερεί σε όλες τις κατατάξεις, ως προς τη φιλικότητα προς τις επιχειρήσεις. Εάν οι συνθήκες άσκησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας δεν βελτιωθούν, με άμεσες και γενναίες παρεμβάσεις από την πλευρά της Πολιτείας, οι συνέπειες για την οικονομία και την απασχόληση θα είναι ανεξέλεγκτες. Και ειδικά σε κλάδους όπως αυτός της κοσμηματοποιίας που έχει πληγεί όσο λίγοι στην εποχή της κρίσης, καθώς τα προϊόντα του δεν αποτελεί είδη βασικής επιβίωσης.
Θα πρέπει επομένως να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος στη χώρα, να εξασφαλιστεί ένα σταθερό και ευνοϊκό φορολογικό πλαίσιο, και να δημιουργηθούν συνθήκες πραγματικού ανταγωνισμού στην αγορά. Δεν υπάρχει πλέον η πολυτέλεια για χαμένους πόρους και ευκαιρίες.

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης