Η εγχώρια αγορά κοσμήματος συνεχίζει να περιδινείται στην πρωτοφανή οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα, περίπου πέντε χρόνια μετά την υπαγωγή μας υπό καθεστώς μνημονίων και εξωτερικής εποπτείας. Όλα αυτά τα χρόνια οδήγησαν πολλούς επαγγελματίες με πολύχρονη διαδρομή στο επάγγελμα σε οικονομική δυσπραγία, σε αναδουλειές, σε λουκέτα, αλλάζοντας την ανθρωπογεωγραφία ενός από τα πιο ιστορικά επαγγέλματα στην Ελλάδα.
Στην αρχή της περιόδου αυτής, κάποιοι έλεγαν ότι οι θυσίες γρήγορα θα φέρουν αλλαγή της κατάστασης. Δυστυχώς όμως οι «θυσίες» παραμένουν  αλλά η κατάσταση δεν αλλάζει. Κι αυτό το γράφουμε με αφορμή την κρίσιμη διαβούλευση που βρισκόταν σε εξέλιξη όταν το περιοδικό μας πήγαινε προς το τυπογραφείο, σε σχέση με τα ποια θα είναι τα νέα φορολογικά μέτρα που θα κληθεί η πάρει η νεοεκλεγείσα ελληνική κυβέρνηση.
Στο πλαίσιο της ελεγχόμενης ενημέρωσης της κοινής γνώμης, πολλά ειπώθηκαν και «αποκαλύφθηκαν» σχετικά με την θέσπιση ενός νέου «ειδικού φόρου» ο οποίος εάν όντως επιβληθεί, θα οδηγήσει σε νέο πλήγμα την αγορά κοσμήματος, δίνοντάς της ίσως τη χαριστική βολή. Ο φόρος που ήδη βαπτίστηκε «ειδικός φόρος» και «εκτιμάται» ότι θα ανέλθει σε ποσοστό 6%, θα επιβληθεί στις πωλήσεις ειδών που υπάγονται στον φόρο πολυτελείας (π.χ. ρολόγια, κοσμήματα, έργα τέχνης). Το μέτρο θα εφαρμοστεί πιθανότατα στα νησιά του Αιγαίου όπου ισχύουν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ.
Αυτό το μέτρο θα επιχειρηθεί να παρουσιαστεί ως επιβεβλημένο και ως «δίκαιο» επειδή θα αντλεί χρήματα από τσέπες που θέλουν και μπορούν να διαθέσουν για αγορά ειδών όχι άμεσης ανάγκης. Ωστόσο, η απάντηση είναι ότι έτσι ένας ολόκληρος κλάδος με μικρομεσαίες επιχειρήσεις και πολλούς εργαζόμενους στοχοποιείται, και καταδικάζεται. Και τα πρώτα σημάδια έρχονται ήδη από στοιχεία που έχει το Jewel Time από την ίδια την ΕΛΣΤΑΤ, και που δείχνουν ότι οι εξαγωγές κοσμημάτων και πολύτιμων λίθων κινούνται πτωτικά. Αλλά και από την πρόσφατη δημοσιοποίηση της μελέτης της ICAP για τους 40 πιο κερδοφόρους κλάδους της ελληνικής οικονομίας το 2014, που προκύπτει ότι απουσιάζει ο κλάδος του ρολογιού, παρά το ότι συμπεριλαμβανόταν το 2013.
Επομένως, η Πολιτεία χρειάζεται να αντιμετωπίσει με άλλη οπτική τον κλάδο κοσμήματος και ρολογιού, ισότιμα με τους άλλους παραγωγικούς κλάδους και όχι ως «αποδιοπομπαίο τράγο». Διότι το τίμημα θα είναι βαρύ για όλους…  

Ο εκδότης
Τάσος Σπανούδης